Fremdkörper in de stad

editoriaal
23/05/2012

“De universiteit is een non-issue op de gemeenteraadsraad”, dat zegt Vlaanderens populairste politicus – hij is uitgegroeid tot een drieletterwoord – verderop in dit nummer. Het waarheidsgehalte van die uitspraak kan moeilijk gecontroleerd worden. Niemand kan echter om de vaststelling heen dat de problemen die er voor de Antwerpse studenten echt toe doen en waarin de stad een partner kan zijn, niet worden aangepakt.

Half mei haalde de Antwerpse studentenbuurt het nieuws. Zoals zo vaak vinden media vlot hun weg naar studenten wanneer het om gemakkelijke clichés gaat. Een beetje zoals bij I Love Techno steeds buitensporig over drugs wordt bericht, trekt de combinatie van studenten en alcohol geheid de aandacht van een persmeute. Meer bepaald het vermeende verbod op alcoholverkoop in de nachtwinkels rondom de Ossenmarkt wekte de interesse. Het moet gezegd: de op handen zijnde maatregel doet de wenkbrauwen fronsen. Niet in het minst omdat hij veel weg heeft van een schaamlapje voor het gebrek aan daadkracht dat de stad op andere domeinen toont.

 

Zo hebben de studenten van de Stadscampus al geruime tijd nood aan een polyvalente ruimte waarin zij allerhande activiteiten kunnen organiseren. In de zoektocht naar deze plek zou de universiteit een partner moeten hebben in Antwerpen Studentenstad.

 

Niet enkel het onderdak voor studentikoos gehannes moet een prioriteit zijn. Ook de studenten zelf wachten ongeduldig op kwalitatieve huisvesting. Met de snelle groei van de Antwerpse studentenbevolking, rijzen ook de huurprijzen op de privémarkt de pan uit. Vandaar dat de databank met door de stad goedgekeurde koten niet nog een jaar op zich mag laten wachten.

 

Mobiliteit is voor de hele samenleving een belangrijk werkpunt. Aangezien studenten traditioneel de autobestuurders van morgen zijn, zou hen op tijd alternatieve transportmogelijkheden aanbieden van enige toekomstvisie getuigen. Jammer dus dat de fietsherstelplaats aan de Meerminne na aanslepende ambtelijke vetes ook na opening vaker wel dan niet gesloten is. Schrijnender is het openbaar vervoer – of het ontbreken ervan – tussen de drie buitencampussen. Hoewel je zoals aangetoond met een bierfiets sneller van de ene naar de andere campus geraakt dan met de bus, blijft een oplossing uit. Zowel de stad als de academische overheid zouden in dit dossier hun stem luider kunnen laten horen.

 

In een grootstad met 37.000 studenten moet elke dag gewerkt worden aan de noden van deze bevolkingsgroep. Enkel op die manier zullen de stad en haar universiteit nog vaker bovenaan het lijstje van studiekiezers staan. Enkel op die manier zal Antwerpen de stad zijn waar studenten tijdens en na hun studies willen wonen.