‘Mes amis’ van Seelenluft. Mes amis, de la table ronde, dites moi, si le vin e bon, bon, bon, bon, bon... Meezingen maar! (Elien Verschueren) ‘Earthquake’ van Little Boots. Omdat dit gewoonweg nodig is tijdens deze donkere blokperiode. (Lynn Van de Perre)
‘State Trooper’ (Trentemøller remix) van Bruce Springsteen. Staat op de soundtrack van Audiards ‘De rouille et d’os’ en staat daar erg goed. (Marlies Verhaegen)
‘Better Days’ van Eddie Vedder. Voor deze fantastische zanger wacht ik (bijna) met plezier het einde van de Youtube-advertenties af. (Bart Goris)
‘Walk in the Park’ van Beach House. Omdat hipsters niet altijd teringmuziek maken en omdat er gisterenavond op café iemand schoon ogen had. (Max Neetens)
‘Love Will Tear Us Apart’ van Joy Division. Omdat Ian Curtis op 18 mei alweer tweeëntwintig jaar dood is en dat getormenteerde zielen prachtige muziek kunnen maken. (Benjamin Theys)
‘A.D.H.D.’ van Kendrick Lamar. Bezwerende grootstadpoëzie uit een nabije toekomst. You know why we crack babies / Because we born in the 80s / That ADHD crazy (Yannick Dekeukelaere)
‘Mack The Knife’ van Bobby Darin Opbeurende grootstadmuziek uit een fabuleus verleden. Prima nummer om vervolgens in de coulissen te verdwijnen. (Floris Geerts)