De lente. Het weer begint eindelijk te beteren, de terrasjes worden opnieuw opgesteld en de truien blijven weer wat langer in de kast liggen. De stad ontwaakt steeds verder uit haar winterslaap om er een volle zomer tegenaan te gaan. Want in het zonlicht verbaast onze metropool me toch telkens weer.
Na drie jaar studeren in Antwerpen heeft de stad me volledig in haar macht. Het gevolg van een verslavende mix van verleden en heden. Een mengelmoes van culturen, elk weerspiegeld in vele speciale plekken die onze stad rijk is. Wanneer de ochtendschemering verdwijnt, zie ik op de hoek van de straat de groenteboer zijn camionette uitladen, klaar om zijn koopwaar, vers gehaald op de vroegmarkt, aan de man te brengen. De eerste klanten passeren, onderweg van de bedstee naar de krantenwinkel voor de dagelijkse portie gedrukt woord en beeld. In de avond trekken we met zijn allen de deur achter ons dicht en stappen de nacht in. In de schaduw van de kathedraal bruist het stadsleven gestaag voort, week na week en brengt ons een ongelooflijk gevarieerde cocktail van klank en beeld. Wanneer de zon weer opkomt rest me alleen nog de weemoed, naar weer een fantastische duik in het oneindige Antwerpse nachtleven. De stad leeft en verleidt met elke meter stoep, tot aan de scheldeoever. Ze ademt, en herbergt dag in dag uit de levenslust van menig sinjoor. Van het De Coninckplein tot de Vlaamse Kaai, de straten brengen me al kronkelend telkens weer in dat speciale gemoed, het stadsgevoel dat enkel Antwerpen je kan geven. De scheldestad heeft me omarmd en laat me niet meer los, nooit of te nimmer.
Deze maand brengt dwars een interview met Robert Fisk, oorlogscorrespondent en een der meest ervaren Midden-Oostenkenners. Ook interviews met vrouwen die de academische top bereikten en hier het glazen plafond aan de kaak stellen. Een lesproject voor allochtone jongeren wordt verduidelijkt en een reporter liet zich verleiden door een veerpont over de Schelde. Wereldberoemde Vlaming Luc Tuymans laat zijn denken blijken en we smeten een Groene jongen in de leeuwenkuil. Tenslotte wordt de werkwijze van repetitorenbureaus in een kritisch licht geplaatst en vinden jullie de maandelijkse film, muziek, cultuurbesprekingen en puzzel. Achteraan deinst niemand terug voor een kijkje in het kot met een verhaal.