Op 15 november werd de kaap van acht miljard mensen overschreden, zo stond er in de kranten te lezen. Achter dat ene feitje schuilt een moeilijk thema om te bespreken. De meningen zijn grondig verdeeld. Is er wel een probleem en zo ja, waar draait dat probleem dan precies om? Nog ingewikkelder: wat is de oplossing? Als volslagen leek dook ik in bestaande literatuur om erachter te komen waar we staan. Naast papers en opiniestukken las ik We zijn met te veel van Fons Jena, milieuambtenaar en oprichter van MinderMensen vzw. De vzw wil overbevolking op de sociale en politieke agenda plaatsen in Vlaanderen.

Giorgia Meloni als premier van Italië, de verkiezingsoverwinning van de Zweedse Democraten, het ‘Ikea-plan’ van Vlaams Belang... extreemrechts is terug van nooit weggeweest. Hoog tijd om ons te verdiepen in een van de uitersten van het politieke spectrum. dwars legde haar oor te luister bij historicus Vincent Scheltiens. Een gesprek over het verkiezingsjaar 2024, het cordon médiatique en de omstreden omvolkingslezing aan onze eigen universiteit.

Mocht je aan je stamboom beginnen, is de kans niet gering dat je jouw afstamming via je vader tot in de zeventiende eeuw of vroeger weet uit te dokteren en daar een volkomen voldaan gevoel aan overhoudt. Maar hé, waar blijft de moederskant? Maarten Larmuseau stelde zich exact deze vraag in het citizen-scienceproject MamaMito, dat als doel had om diepgewortelde verwantschappen via de maternale lijn te traceren.

Begin oktober werd dwars door OPENDOEK, koepelorganisatie voor theater in de vrije tijd, uitgenodigd voor Food For Laughs. We gingen gretig in op de uitnodiging en fietsten drie dagen op en af naar Stormkop om het festival rondom humor bij te wonen. Samen met humoronderzoeker en spreker op het festival Dick Zijp blikken we terug en bespreken we die vermaledijde vraag die het gehele festival steeds maar weer aan de oppervlakte kwam: ‘Kunnen we nog wel overal over lachen?’ Is die plaat inmiddels niet grijsgedraaid?

Aan Universiteit Antwerpen werd deze maand geschiedenis geschreven. De eerste studentenvakbond zag het levenslicht. Met een reeks stakingsacties op en rond de Stadscampus nam de organisatie een vliegende start.

Kunstenaar of topsporter, bejaarde of ondernemer, geen enkele soort ontspringt de dans. Je wordt op een dag wakker met de intense drang om je aan Universiteit Antwerpen in te schrijven. Het gevolg: zo veel vreemde vogels dat het uitzonderlijk wordt om normaal te zijn. Elke maand zetten wij een bijzondere student in de kijker.