REWIND Het klappertjespistool, oftewel plaffertjes- of pistonnekespistool, was het wapen bij uitstek van vele koters en belhamels. Zulk speeltuig bestond uit een plastieken of metalen pistool en een daarbij horend papieren lint met boebeltjes waar het slaghoedje zich bevond, of in nieuwere versies ook de befaamde rode ringetjes met acht à twaalf klappertjes. Niet alleen onderscheidde dit speeltje zich van ander speelgoed door de geproduceerde luide knal, maar ook werd het realisme versterkt door de rookvorming van al dat verdampend kruid, een typische geur die nog velen nostalgisch stemt.
PLAY Zo ging het in z’n werk: na grondig overleg met kameraden werd beslist of er nu cowboytje dan wel boefje gespeeld werd en het knallen kon beginnen. Goed tegen kwaad, de strijd der titanen, een oorlog die nooit beslecht leek. Wie ‘geraakt’ werd, kon ofwel uitbundig neervallen en niet meer opstaan (dat mocht niet, je was immers ‘dood’), of de discussie aangaan over het al of niet in bezit zijn van een onzichtbaar schild dat alle kogels weerde. Het geknal kon niet luid genoeg zijn en al snel werd geëxperimenteerd met het afvuren van meerdere klappertjes tegelijk. Zo kon je een steen op een hoop klappertjes of een volledig rolletje laten vallen voor een echte rotklap, of het kruid langs de muur of stoeprand schuren. Dit laatste was alleen voor echte waaghalzen want je moest goed uitkijken dat je je vingers niet verbrandde.
FAST FORWARD Vandaag zien we de pistonnekes niet meer in het straatbeeld, maar ze zijn nog altijd voorradig in de betere speelgoedwinkel. De goedkope namaakpistooltjes hebben plaats gemaakt voor realistischer ogend oorlogstuig: BB-guns, perfect op schaal en bijna niet meer te onderscheiden van het echte materiaal.