dwarszitter

De naam van het vak buitenlandse rechtstelsels dekt de lading overtuigend daar het vak gaat over rechtstelsels die allesbehalve Belgisch zijn, zoals de rechtstelsels van de VS en het Verenigd Koninkrijk, toevalligerwijs diegene die in dit college worden behandeld. Ik hoor de lezer al jammeren: “Wat zijn studenten met praatjes over recht van over het Kanaal of verder gebezigd? Leer ze de vernuftige doch juridisch kloppende belastingconstructies opzetten die mij een glimmende bolide besparen of laat ze alle juridische binnenwegen kennen om mijn toekomstige ex het bloed onder de nagels te onttrekken in plaats van ze te verstrooien met rechtstelsels waarmee ze wellicht nooit te maken krijgen.” Een willekeurige les buitenlandse rechtstelsels volstaat ruimschoots om deze jammerklacht af te doen als onzin. Bijvoorbeeld omdat een mens er kennis vergaart die handig is in een quiz, zoals het feit dat het Verenigd Koninkrijk geen grondwet heeft wat bewijst dat een land kan functioneren zonder, of vergeet maar wat ik schreef. En dat de inwoners van Washington D.C. in het Amerikaanse parlement niet vertegenwoordigd zijn, maar wel netjes belastingen betalen of in het andere geval ontduiken. Belangrijker is dat docente Elise Goossens theorie en praktijk naadloos met elkaar verbindt. Het hoogtepunt van het college situeert zich zonder meer in het laatste uur waarin ze na een heldere uiteenzetting over het Amerikaanse Supreme Court, enige tijd om verkeerde redenen onder Belgen het bekendste rechtscollege na Twitter en Facebook, de abortuskwestie in Amerika bespreekt vanuit juridisch oogpunt. Hierbij gaat ze grondig in op de dan huidige situatie (abortus is een grondwettelijk gewaarborgd recht) en de potentieel toekomstige situatie die vandaag de huidige situatie is (staten beslissen of ze abortus verbieden of niet). Ofschoon het Supreme Court enkele weken later Roe versus Wade zou terugdraaien, wierp Goossens een blik in haar glazen bol wat Amerika stond te wachten als dit zou geschieden. En het geschiedde inderdaad, waardoor de tweedejaars bachelorstudenten van de universiteit van Antwerpen een hoop krantenpagina’s konden overslaan, zij waren immers al perfect op de hoogte. Om maar te zeggen dat het vak buitenlandse rechtsstelsels misschien in juridische middens niet de naam heeft van gerechtelijk recht, personen- en familierecht of inleiding tot het privaatrecht, maar daarom niet minder essentieel is in de rechtenopleiding, omdat het de studenten uitdaagt te reflecteren over recht op een bedje van historische evoluties waarbij de link tussen recht en de maatschappelijke en politieke context wordt benadrukt zonder gegijzeld te worden door het zicht op de kerktoren. Dat alles wordt in goede banen geleid door de in proffenkantines maar ook elders altijd jeugdige Elise Goossens, die moeiteloos verbanden en verschillen aanhaalt met rechtstelsels in Oost-Timor alsook met obscuurdere rechtstelsels en die hier en nu in deze katern een mooie toekomst wordt voorspeld. Net als de tweede bachelorstudenten in de rechten van 2021-2022, om wie de meest prestigieuze advocatenkantoren en andere liefdadigheidsinstellingen zullen strijden zoals Zelenski voor een vierkante meter Oekraïne vanwege hun verruimde blik op de wereld, niet in het minst dankzij het vak buitenlandse rechtstelsels gedoceerd door Elise Goossens.