dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Dit keer een creatie van een van onze medestudenten, Verloren tussen twee werelden: Het einde van morgen. De zware titel van het boek weerhoudt de 19-jarige auteur Oscar Terryn er niet van om mij met een brede glimlach de papieren versie te overhandigen.
“In het begin waren ze met zeven, vier mannen en drie vrouwen. Xijin, Najana, Quendall, Sarine, Yren, Imara en Cerox waren hun namen. Later zouden ze bekend staan als de Aracheti, maar eerst waren ze gewoon deze namen. Niemand wist waar ze vandaan kwamen. Men weet zelfs niet of ze het zelf wisten. Uit het niets creëerden ze een planeet, een planeet die ze Xannorië zouden noemen. Op een eenzame plek in het universum begonnen ze.”
Het verhaal begint op Xanorië, een kleine planeet met zeven landen, omringd door natuur, water en bergen. Op deze planeet leven verschillende rassen Xanoren, waarvan de meesten gewoontedieren zijn die veel op de mens lijken, kunnen genieten van vieringen en tradities, in huizen leven en gezinnen vormen. Terryn vertelt me dat voor hem Xanorië een utopische teint heeft, met meer respect voor de natuur.
De hoofdpersonages Zenno en Rayan worden door Terryn rijk omschreven. Zenno als een echt familiewezen met een passie voor ijswolf rijden en Rayan als een jonge prins met een sterke behoefte aan meer avontuur in zijn leven. De jongens zullen samen een team moeten vormen om met zes andere groepen op aarde op zoek te gaan naar de Aracheti, de scheppers van Xanorië.
Het einde van morgen is geen lichte titel voor een boek. Maar voldoet het aan de verwachtingen die het schept? Niet helemaal, bepaalde momenten die de mogelijkheid hebben om spanning en diepte te geven worden te snel en niet helemaal fijn leesbaar beschreven. Een ding moet ik de schrijver nageven, nog voor ik het derde hoofdstuk had uitgelezen had ik de hoofdpersonages in mijn hart gesloten, iets waar Oscar menig schrijver wat over zou kunnen leren. Niet de bijzonderheden, maar juist de alledaagse details van Terryns personages geven de lezer een gevoel van connectie.
Voor de meeste studenten met een passie voor schrijven blijft het bij een stiekeme droom, het uitgeven van een eigen boek. Terryn heeft jaren besteed aan zijn roman. Geïnspireerd door Harry Potter en Lorien Legacies heeft hij Het einde van morgen geschreven. Een tip van Terryn aan de jonge schrijvers onder ons? "Durf te beginnen en schrijf je verhaallijn niet te gedetailleerd uit. Als je jezelf niet kunt verrassen, kun je je lezer ook niet verrassen."
Als het aan Oscar ligt is Het einde van morgen pas het begin van een lange reeks over de Xanoren. dwars is benieuwd!
- Login om te reageren