Staking op 13 januari, een negendaagse actie in februari, een volledige week in maart, vier dinsdagen in april, … De waslijst van stakingsdagen in 2025 valt al lang niet meer op twee handen te tellen en dat terwijl de paasvakantie nog maar net voorbij is. Voor pendelende studenten staat het lijstje gelijk aan afgeschafte treinen, gemiste lessen en vooral een hele hoop frustratie. dwars sprak met Maïté Michiels, Zeno Pieters en Kjente Van Eyken, drie studenten Taal- en letterkunde die met de trein naar de Stadscampus pendelen – als er treinen rijden, natuurlijk.
Je moest de afgelopen maanden je nieuwsapp nog maar openen of er werd alweer een nieuwe treinstaking aangekondigd. De spoorvakbonden uiten zo hun ongenoegen over de pensioenverhoging die de regering-De Wever wil doorvoeren. Verder verzetten ze zich tegen de geplande besparingen bij het spoor en de mogelijke ontbinding van HR Rail, de juridische werkgever van de NMBS. Jammer genoeg is het vooral de modale pendelaar die de gevolgen van de aanhoudende stakingen ondervindt.
treintrauma's
“Ik ben al vaak te laat gekomen in de les”, vertelt Zeno, die pendelt vanuit Niel. “Als er stakingen zijn, komt mijn trein nooit op tijd. Het gebeurt ook dat ik een uur aan het station sta te wachten, maar dan komt mijn trein toch niet en moet ik weer naar huis gaan.” Voor pendelaars is het ‘s avonds na de les ook niet altijd evident om thuis te geraken. Zeno herinnert zich nog een avond in het Centraal Station: “Mijn trein had toen eerst 18 minuten vertraging. Daarna kwamen er nog 30 minuten bij en uiteindelijk werd zelfs dat nog eens met 60 minuten verlengd. Toen heb ik maar een taxi naar huis genomen, want er reden op dat moment natuurlijk ook geen bussen meer.”
Studenten moeten door stakingen vaak een hele nieuwe reisplanning opstellen. Kjente, die pendelt vanuit Duffel en Heist-op-den-Berg, legt uit: “Mijn les begon pas om 12u30, maar ik moest de trein al nemen om 8u30, omdat alle andere rechtstreekse treinen niet meer reden.” Ook Maïté, die de trein neemt in Aarschot, doet haar best om steeds naar de les te komen, ook al moet ze daarvoor veel vroeger dan normaal vertrekken. “Het is handig als proffen lesopnames beschikbaar stellen, want daar spaar je veel uren mee uit. Ik snap dat proffen willen vermijden dat er minder studenten naar de les komen, maar ze zouden op stakingsdagen wel een uitzondering kunnen maken. Studenten hebben de stakingen zelf niet in de hand, wij kiezen hier ook niet voor. Ik zou veel liever zelf naar de les komen, maar als dat niet lukt, bieden lesopnames wel een houvast.”
pendelende proffen
Studenten zijn niet de enige pendelaars die door de stakingen worden getroffen. Ook sommige proffen pendelen met de trein naar de campus. Prof. dr. Dirk Pijpops, docent Nederandse Taalkunde, heeft gelukkig nog geen enkele les moeten afschaffen. “Ik ben wel een keer een uur vroeger met de les moeten stoppen”, legt hij uit. “Enkele studenten lieten me toen weten dat ze vroeger moesten vertrekken, omdat ze anders niet meer thuis zouden geraken. Toen heb ik in de app gekeken en zag ik dat dat voor mij ook gold.”
Pijpops voorziet dit jaar lesopnames, maar hij vindt niet dat proffen verplicht opnames beschikbaar moeten stellen. “Het is de verantwoordelijkheid van de student om zelf notities te vragen bij medestudenten. Als de student niemand kent in de les, kan die aan de prof vragen om een oproep te doen. Dan zijn er altijd medestudenten die willen helpen.”
een extra lading examenstress
Ondanks alle hinder heeft Zeno wel begrip voor het spoorwegpersoneel dat staakt. “Het is natuurlijk enorm lastig als pendelaar, maar ik denk persoonlijk dat het nog veel lastiger is om te strijden voor je pensioen.” Toch stuiten de stakingen ook op veel onbegrip bij studenten, zeker omdat ze zo lang aanslepen. Er staan bovendien nog acties gepland tot in augustus. Kjente vreest alvast voor stakingen tijdens de examenperiode: “Ze weten dat wij in mei en juni examens hebben, maar toch willen ze nog staken. Dus wanneer het voor ons sowieso moeilijker wordt, gaan ze het ons nog moeilijker maken.”
In verband met de staking van 13 januari liet UAntwerpen weten dat afwezigheid niet telde als overmacht. Studenten riskeerden dus een herexamen als ze niet op tijd op de campus geraakten. “De universiteit had besloten dat afwezigheid geen overmacht was, omdat we lang genoeg op voorhand wisten dat het staking zou zijn. Maar ze vergeten wel dat wij pas 24 uur op voorhand weten hoe onze treinen rijden”, merkt Kjente op. Bovendien bestaat het risico dat de treinen alsnog vertraging oplopen of worden afgelast. Maïté, die op 13 januari al om 9 uur ‘s ochtends examen had, besloot dan maar om op hotel te gaan in Antwerpen. “Je wilt echt geen onnodige stress op de ochtend van een examen”, verklaart ze. Toch kan ze nog lachen om de situatie: “Het voelde alsof ik voor één nachtje op kot zat.”
Professor Pijpops snapt dat stakingen stressvol zijn voor pendelende studenten. Hij vertelt dat er tijdens zijn eigen studententijd ook eens werd gestaakt in de examenperiode. “Omdat ik de trein niet kon nemen, moest ik met de auto naar Campus Arenberg in Leuven. Maar ik stond in de file en vond ook geen parkeerplaats. Dan heb ik mijn auto uiteindelijk in een veld achtergelaten en kon ik net op tijd aan mijn examen beginnen. Dat was geen leuke aankomst.” Professor Pijpops raadt studenten aan om altijd te zorgen voor een plan B, en zelfs voor een plan C en D. Het is maar te hopen dat pendelende studenten in mei en juni gewoon op plan A kunnen rekenen en allemaal met de trein de campus kunnen bereiken – zonder stakingen, zonder (overbodige) stress en ruimschoots op tijd.
- Login om te reageren