Johan Martens
Sammy Mahdi is een naam die nog voor weinigen vreemd in de oren klinkt. Hij groeide op als zoon van een Belgische moeder en een Irakese vader in Vilvoorde. In 2022 werd hij verkozen tot partijvoorzitter van CD&V. Sindsdien blaast Mahdi nieuw leven in de partij, maar hoe en vooral waarom?
Mahdi koos om verschillende redenen voor CD&V, legt hij uit. “Toen ik als kind naar de politiek keek, was CD&V de partij die mij het minst irriteerde. Elke partij zei wel dingen waar ik het niet mee eens was. Wanneer iemand zei dat hij voor de zelfstandigen was en iemand anders voor de werknemers, vroeg ik me af of we er niet gewoon voor alle twee konden zijn.” Die instelling vond hij terug bij CD&V. Daarnaast voelde hij zich aangetrokken tot het familiale karakter van de partij: “CD&V is voor mij de partij die gelooft in mensen. Op economisch vlak wil de partij investeren in inkomen, koopkracht, welzijn en gezondheidszorg. Daarin zijn we dus eerder centrumlinks georiënteerd: warm en beschermend. Op socio-cultureel vlak letten we dan weer op integratie, migratie en veiligheid. We verwachten dat het migratiebeleid een aantal regels vooropstelt die iedereen moet naleven.”
met de botte bijl of toch geslepen?
Ondanks zijn migratieachtergrond is Mahdi’s visie over migratie vrij conservatief. Dat is geen toeval, vertelt hij. “Net omdat ik migratieroots heb, ga ik ervan uit dat samenleven niet vertrekt vanuit een wit blad. Progressieven geloven dat wel. Ze denken dat je een groep mensen van verschillende afkomsten samen kan zetten en dat zij perfect kunnen samenleven.” Volgens Mahdi kan een diverse groep wel samenleven, maar enkel als er een gemeenschappelijke basis is: dezelfde taal, regels, en een gezamenlijke inspanning. “Als je toekomt in een land, moet je je wel verder engageren. De lat moet hoog genoeg liggen, maar iedereen die erover springt, moet wel volledig omarmd worden”, legt hij uit.
De genuanceerde stijl van Mahdi en zijn partij spreekt niet veel jongeren aan, zij kiezen namelijk steeds vaker voor extreme partijen. In een peiling van januari bij jongeren tussen 18 en 22 jaar oud, haalt CD&V slechts 10% van de stemmen. Mahdi licht toe: “In de laatste peilingen doen we het steeds beter. We zijn op twee jaar tijd gestegen met vijf procent. Dat komt omdat we steeds strijdvaardiger durven zijn.” Die strijdvaardigheid qua standpunten slaat aan bij jongeren, maar nuance blijft belangrijk voor CD&V, legt Mahdi uit. “Als ik een aantal partijen hoor spreken, dan denk ik: je weet ook dat dat niet kan. Socialisten zeggen bijvoorbeeld dat mensen minstens 3000 euro per maand moeten verdienen. Dat is wel strijdvaardig, maar niet realistisch. Wij pakken het anders aan. We zeggen dat de lonen omhoog moeten, eisen dat de belastingen op werk dalen en dat belastingen op vermogen van rijke mensen stijgen. Zo zijn we zowel genuanceerd als strijdvaardig. Dat laatste hebben we de voorbije jaren te weinig gedaan. Het is belangrijk dat we duidelijk maken wie we zijn en hoe hard we willen strijden.” Die strijdlust is volgens Mahdi de reden waarom hij in 2022 partijvoorzitter werd: “Vroeger was de partij niet uitgesproken genoeg. De leden gaven duidelijk aan dat we iemand nodig hadden die zijn mening geeft en dat probeer ik te doen. Ik zal altijd mijn hart op tafel leggen, of het nu gaat over Reuzegom of over de belastingen op arbeid.”
Hoe het komt dat extreme partijen vaker strijdvaardig zijn, is volgens Mahdi duidelijk. “Ik denk dat linkse partijen soms voorstellen doen waarvan ze zelf weten dat ze niet mogelijk zijn. Aan de rechterzijde heb je ook partijen die zulke voorstellen doen om zich te kunnen profileren. Wij moeten onszelf ook durven profileren. We doen dat de laatste jaren vaker en daardoor raken steeds meer mensen overtuigd van ons verhaal; een genuanceerd verhaal waar mensen voor willen vechten.” Zo zoekt de partij de dunne lijn op tussen een standpunt innemen en populariseren, verklaart Mahdi. “Populistisch zijn, is zeker niet de bedoeling. Je moet vertrekken van waar je zelf in gelooft en dat duidelijk en krachtig durven formuleren. Meer politie op straat is voor ons bijvoorbeeld essentieel.”
bruggen bouwen
Een onderwerp waar de partij duidelijk op inzet, is respect. Laat dat nu net een waarde zijn die vooral populair is bij de oudere generatie, maar moet de partij niet net inzetten op jongeren? Mahdi verklaart: “Ik denk dat er een nieuwe generatie is waar die conservatievere waarde weer belangrijker is. We zijn geëvolueerd naar een geïndividualiseerde samenleving waar het steeds rond ‘ikke ikke ikke’ draait en waar de rest kan stikken. Daarin is te weinig respect voor anderen. Die emoties voel je zowel bij ouderen die nostalgisch terugdenken aan tijden waarin mensen galanter met elkaar omgingen, als bij jongeren die daar ook naar hunkeren. Die twee doelgroepen vertonen vaak gelijkenissen.”
Mahdi wil de brug slaan tussen jongeren en ouderen, maar dat lijkt een lastige balansoefening. Hij verduidelijkt: “Een centrumpartij heeft als voor- en nadeel dat je niet focust op één groep en de rest wegduwt. Toch denk ik dat er twee doelgroepen zijn die belangrijk zijn om iedereen mee te krijgen. Dat zijn de groepen die zich niet gehoord voelen in een gemeenschap. Die mensen willen wij een stem geven. Dat zijn vaak senioren. Zij worden vandaag snel afgeschreven omdat we denken dat ze al genoeg gezegd hebben. Ook jongeren voelen zich ongehoord. Zij krijgen vaak te horen dat ze nog te jong zijn om een mening te hebben en hun tijd moeten afwachten.”
Om die twee doelgroepen mee te krijgen, heeft Mahdi een duidelijk plan: “We hebben drie centrale thema’s: veiligheid, welzijn en koopkracht. Als je gezondheid in orde is, je geld hebt om te betalen wat je moet betalen en je dat hebt in een veilige omgeving, heb je al heel veel. Rond die drie thema’s moeten we iets tastbaars naar voren schuiven voor de verschillende doelgroepen. Als het over veiligheid bij jongeren gaat, is risicoloos feesten een belangrijk thema. Daarnaast vinden jongeren het belangrijk dat ze veilig naar het station kunnen gaan en veilig kunnen fietsen. Voor ouderen zijn betrouwbare voetpaden dan weer cruciaal.” Ook het thema zorg is belangrijk volgens de partijvoorzitter: “Bij jongeren is mentaal welzijn een topprioriteit. Bij ouderen moeten we vooral zien dat de zorg betaalbaar blijft.”
Onderwerpen als gemeenschapsvorming en broederlijkheid komen voortdurend terug in Mahdi’s verhaal: “Wij zijn geen religieuze partij, maar nemen wel een aantal waarden mee die daaruit voortkomen. Die hebben te maken met barmhartigheid en broederlijkheid; er zijn voor elkaar. Wij willen van individuen een gemeenschap maken. Dat is broederlijkheid.” Het is die ideologie van verbroederlijking die maakt dat CD&V een sterke boodschap heeft, maar ook dat ze moeilijk kan polariseren, legt de partijvoorzitter uit. “Ik vind dat je enkel mag polariseren tussen ideeën en niet tussen mensen. Tussen extreemrechts en de christendemocratie kan je polariseren. Artikel één van de statuten van CD&V luidt: ‘Elke mens telt.’ Dat staat diametraal tegenover het gedachtegoed van Vlaams Belang. Wij vinden daarentegen dat iedereen deel moet uitmaken van een gezamenlijk verhaal. Dat is waar we voor staan.”
Toch zou een nauwgezette toeschouwer overeenkomsten kunnen opmerken tussen CD&V en Vlaams Belang. Beide partijen zetten namelijk in op eenzelfde doelgroep die Mahdi beschrijft als “groepen die zich niet gehoord voelen in een gemeenschap”. Daaronder vallen ouderen en jongeren. Bij Vlaams Belang wordt ook enorm ingezet op mensen die zich ongehoord en buitengesloten voelen en laat nu toevallig blijken dat ‘senioren’ en ‘jeugd’ een apart lemma krijgen in het verkiezingsprogramma van de partij. Die gelijkenis ontkent Mahdi niet. “Dat is een hele goede opmerking. Het klopt dat wij dezelfde doelgroepen aanspreken. Onze missie is daarentegen volledig anders. Wij zetten in op vertrouwen in de mensen, ook de nieuwkomers. Bij Vlaams Belang is dat totaal niet het geval.”
Mahdi is duidelijk een partijvoorzitter met een doel: tonen wie CD&V is en waar ze voor staat. Hij haalt de strijdbijl tevoorschijn om van Vlaanderen weer één gemeenschap te maken. Waarom? “Iemand betekent pas iets in relatie tot iemand anders. Als je helemaal alleen op je eiland zit, heb je dan geleefd? Ik denk het niet. Ik denk dat je pas echt geleefd hebt als je dat kan doen samen met andere mensen”, aldus Mahdi.
- Login om te reageren