Eten, drinken, kleding, onderdak en wifi. Als mens heb je deze componenten nodig om te kunnen overleven. Men spreekt ook wel van de primaire levensbehoeften. Zonder gsm (of laptop) heb je niets aan die laatste, dus laten we deze apparatuur voor het gemak er ook maar bijvoegen. Zonder wifi overleef je als student niet op de academische savanne. In het kader van de digitalisering leeft Universiteit Antwerpen met haar studenten mee en biedt ze een signaal met steeds minder ruis. Ontzettend fijn. Maar laten we ons niet te veel (af)leiden door de radiofrequenties die we uitzenden en ontvangen? Kunnen we onze aandacht nog wel volledig richten op de geluidsgolven die de stembanden van de prof produceren en door de aula galmen, of duwt de wifi in de aula onze gedachtegang steeds maar weer naar een netwerk dat zich daarbuiten bevindt?
Laten we eerst kijken hoe het met het signaal op de stadscampus van UAntwerpen gesteld is. Wie zich regelmatig in de universiteitsbibliotheek verschanst weet dat er tussen de boekenkasten een ongelooflijk sterk signaal doorsijpelt. Up- en downloaden gaat voor je gevoel met de snelheid van het licht (of geluid, om de metafoor binnen de perken te houden). Waar het zelfs voor de academische bollebozen onmogelijk lijkt om een 20/20 te scoren, komt het draadloze signaal binnen de universiteitsbibliotheek daar toch in de buurt - als we zo vrij mogen zijn om die te beoordelen.
Hoe anders is dat een paar straten verderop in het M-gebouw. In aula 001 lijkt er nog niets aan de hand en kan er ongestoord genoten worden van een sterk wifi-signaal over de gehele aula. Moeiteloos kan Facebook, e-mail of Whatsapp gecheckt worden. En oh ja, ook nog Blackboard. Wie zich echter door de dikke deuren wurmt en zich voorbij de al even dikke deuren van aula M003 (of 004/005) begeeft, krijgt spontaan te kampen met zuurstof (lees: wifi-)tekort. Aan een laptop heb je helemaal niets, tenzij je die enkel gebruikt voor het maken van aantekeningen. Dat 'wifiloze' studenten beter kunnen opletten tijdens het college, zien we even door de vingers. Hartkloppingen maken zich meester van het studentikoze lichaam dat schreeuwt om wifi (waarschijnlijk zoiets als: "Wifííííííí!!").
Een andere isoleercel van de universiteit bevond zich voorheen in de Rodestraat. Wifi hield zich buiten de koude, donkere gangen en lokalen waar zich geen levende ziel in leek te bevinden. Maar tijden zijn veranderd, er is weer wifi! Sinds de verbouwingen – nog altijd gaande – is het een ware verademing om de schuifdeuren van de R-blok te passeren. Haal maar eens diep adem en je voelt de wifi je longen binnenstromen. Ook in de verschillende lokalen kun je weer op de meest draadloze manieren verbonden worden. Voor wie dit academiejaar aan de Universiteit Antwerpen is begonnen: dit is echt wel eens anders geweest.
Een dwars-waardig artikel zou echter niet beperkt blijven tot de sterkte van het wifi-signaal binnen de UA, daarvoor zijn andere hulplijnen (online) aanwezig. Zonder wifi was het niet eens mogelijk om dit artikel te lezen (tenzij je hopeloos ouderwets een ethernet-kabel in je laptop gepenetreerd hebt – ervan uitgaande dat je het tijdperk van de ethernetkabel nog mee hebt mogen maken). Dit keer is de vernuftige passage niet gericht aan onze Alma Mater, dat bewaren we deze keer voor andere artikels. De studenten dienen aan het denken gezet te worden (en denken zul je!). Natuurlijk is studeren zonder draadloze internetverbinding tegenwoordig verre van mogelijk. Een universiteit zonder wifi zou jaarlijks op minder inschrijvingen kunnen rekenen dan een workshop pythonknuffelen in het Indonesische regenwoud, zo veronderstellen we tenminste. Natuurlijk lopen er fervente pythonknuffelaars rond op deze wereld, alleen studeren die wellicht niet aan de universiteit.
Zoals de digitale inkt hierboven beschrijft: denk na, student. De mogelijkheid tot connecteren aan de Universiteit Antwerpen zijn legio en zullen meer en meer legio worden in de toekomst. Niks mis mee. Vraag jezelf alleen af, voordat je de juiste wifiverbinding in de collegezaal hebt gevonden, waarom je überhaupt studeert. Waarom je ouders (of anders jijzelf) veel geld betalen om jou op de schoolbanken te krijgen. Ga vervolgens naar Blackboard, download de slides van de desbetreffende les en zet je laptop op vliegtuigmodus. Doe hetzelfde met je gsm (enkel de vliegtuigmodus). Plots zal blijken dat die ene saaie prof best zinnige dingen heeft te vertellen. En laten we eerlijk zijn: connecteren met je vrienden kan altijd nog. Bijvoorbeeld tijdens de pauze of na de les.
- Login om te reageren