Elke editie laat dwars Coach Conny in de problemen, bekommernissen en diepste zielenroerselen van studenten duiken. Heb je zelf een onoplosbaar vraagstuk? Stuur je vragen en verzoeken naar contact@dwars.be en wie weet lost Coach Conny ze wel op in een volgende dwarseditie.
Beste Coach Conny,
Het is echt vervelend wat me nu overkomt. Mijn ambtstermijn als rector, dat is zonder te willen overdrijven toch wel een zeer belangrijke functie, loopt af en ik kan niet meer worden herverkozen. Dat is geen democratie. En wie zal mij opvolgen? Ik maak me daar ernstig zorgen over. Het is naar mijn weloverwogen inschatting het beste voor de universitaire gemeenschap dat ik rector blijf. Heb jij tips voor een ordentelijke putsch? Houd vol, er komen betere tijden aan.
H
Hi H,
Normaal gezien antwoord ik niet op anonieme brieven, maar voor dit schrijnende geval van vermeende onmisbaarheid creëer ik graag vijf minuten tijd, zelfs als ik zo een stuk van de middagherhaling van Blokken mis. Kijk, ik heb geen idee wat een rector is, laat staan dat ik de moeite vind dat in mijn dierbare tijd op te zoeken. Het lijkt me zo’n functie die je doet wegdwalen van de realiteit, terwijl er rond je mensen cirkelen die allen een stukje van je titel willen. Kortom, er nooit mee beginnen is beter dan stoppen. Het enige bezwaar dat ik zie, is dat je kleinkinderen plots moeten vrezen dat jij tijd voor hen gaat hebben. Het woord ‘putsch’ heb ik wel opgezocht. Ik wil met kennis van zaken kunnen spreken, ook al is het om verwaande pseudovedetten uit hun uitzichtloos lijden te bevrijden. Ik meng normaal nooit privé met professioneel. Ik wil niet dat er ineens verkreukelde types op zoek naar een nut in hun leven aan mijn deur staan, gesteld dat die door de deurwaarder afgelopen week niet is meegenomen, maar voor jou maak ik een uitzondering. Als de kids slapen en de buren weg zijn, zet ik heel luid muziek van Paul Severs op en kijk ik tegelijk klankloos naar Canvas. Ik ben niet trots op dit dubbelleven, maar voor mijn imago in dit afgebladderde woonblok is dat dodelijk. Ik begin erover omdat de zwart-witdocumentaires over een besnorde Duitser me altijd bij de keel grijpen. Hij gooide mensen in kampen waar de schimmels die er krioelden op de muren later hun leven hebben voortgezet in mijn keukentje. Dus ja, je snapt wel dat ik me kan inleven in de verhaallijn. Ik weet niet of je genoeg hebt aan mijn beschrijving, maar als je denkt aan een putsch, kun je hier vast al inspiratie zoeken. Een laatste tip: start je verzet op een plaats waar veel volk komt zodat je snel een leger medestanders vindt, maar waar ook politieke kreten niet als verstoring van de openbare orde gelden zodat je niet naar een of andere bemiddelaar moet. Ik dacht aan de Agora.
Verveelde groet,
Coach Conny
- Login om te reageren