Dit jaar volg ik les in Leuven, maar behoud ik mijn kot in Antwerpen. Zin om te koken heb ik nog steeds niet, en dus kun je me regelmatig vinden in een studentenrestaurant in een van de twee steden. Of ik nu een gerecht bestel in de Komida − die van de Stadscampus − of een plat du jour verorber in de Leuvense Alma 1 of 2, steeds ben ik blij dat ik voor een zacht prijsje een warme maaltijd kan eten. Maar betekent het dan dat de restaurants vergelijkbaar zijn? Ik denk alvast van niet: Leuven kan nog wel wat leren van Antwerpen. Of is het misschien andersom?
Een eerste verschil tussen de Alma en de Komida is de drukte: in die eerste is het dagelijks over de koppen lopen. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat er meer studenten ingeschreven zijn in Leuven, maar toch krijg je er een lopende band-gevoel van. Je eten wordt snel-snel op je bord geschept, waarna je aan een lange tafel kunt plaatsnemen. Het reftergevoel is er daarom veel groter dan in Antwerpen, waar kleinere tafels kriskras gegroepeerd staan en het personeel vaste klanten persoonlijk kent. Uiteraard kan ik hier alleen spreken voor de vestiging op de Stadscampus, want de Komida's op de buitencampussen kampen nog steeds met drukteproblemen.
Het tweede opvallende verschilpunt vind ik de aandacht voor duurzame en gezonde voeding, waarop de Alma's toch iets lager scoren. Sure, je kan er te allen tijde een kom soep of een slaatje krijgen, maar dat is nog niet hetzelfde als dat gezonde eten echt promoten. Dat is wel wat anders in de Antwerpse studentenrestaurants. In een interview met dwars vorig jaar vertelde diensthoofd catering & congreszalen Catherine Ongenae al over het duurzaamheidsbeleid van de Komida. Er wordt regelmatig geopteerd voor biologische groenten en kip in plaats van rood vlees, en ook petflessen water werden gebannen. Of dat ook gebeurt in Leuven? Mogelijk. Alleszins worden we er dan als studenten niet of slecht bewust van gemaakt.
Daarnaast is het in Leuven ook veel gemakkelijker om te kiezen voor ongezonde voedingswaren zoals frietjes − dat is hoe ik het ervaar althans. In de Alma's zijn zo goed als alle hoofdschotels te vinden aan één toog, en kan je de keuze maken tussen puree, frietjes of rijst bij je vlees(vervanger). On the spot toch maar opteren voor een grote berg friet lijkt dan opeens een heel verleidelijke keuze. Ook in de Komida's vind je elke dag de alombekende steak − of dergelijke − met frietjes of kroketten. Wat het verschil dan is met Leuven? In de Komida's zijn de dagschotels, gefrituurde gerechten en pasta's elk aan een aparte toog te vinden. Wil je dus friet eten, dan moet je ook bewust naar de toog met (duurdere) ongezonde gerechten gaan. Het gevolg bij mij en andere mensen is dan dat ik toch maar uit gewoonte aanschuif bij de gewone hoofdgerechten. In Leuven gebeurt zelfs het omgekeerde bij de slaatjes. Die kosten er een klein fortuin, waardoor het om budgettaire redenen niet verstandig is om daar voor te kiezen.
Ja, je kan zowel in Leuven als in Antwerpen kiezen voor een vettig bord frietjes, net zoals je in allebei de restaurants een bewuste gezonde keuze kunt maken. Toch denk ik dat Alma op vlak van gezonde keuzes en duurzaamheid nog wat kan leren van Komida. Wat Alma dan wel te bieden heeft? Van alles dat je in Antwerpen niet hebt: een chalet met snacks en smoothies tijdens de examens, een app om broodjes te bestellen (niet meer wachten!), acties om VIP-etentjes te winnen ... Leuven lijkt meer in te zetten op de fun factor, terwijl je je in Antwerpen sneller kan verwachten aan een (iets) gezond(er) bord.
Dat twee studentenrestaurants net zo van elkaar kunnen verschillen als twee studentensteden, blijkt hier het geval. Komida en Alma hebben elk hun eigen focus, maar delen hun grootste troef: voor een zacht prijsje hoef je 's avonds niet te koken en af te wassen!
- Login om te reageren