U stArt toch ook?

Het project heeft verschillende doelgroepen: generatiestudenten maar ook hogeschoolstudenten die een schakelprogramma komen volgen of masterstudenten uit andere steden en zelfs landen. Uiteraard bestaat de grootste instroom nog steeds uit eerstejaarsstudenten, maar ook tweedejaarsstudenten die door corona nog niet vertrouwd zijn met het aanbod worden in het achterhoofd gehouden. Robin Oostvogels is coördinator van U stArt, Femme Swinnen ondersteunt als projectmedewerker studentenwelzijn.   

Femme: “We geven studenten de tijd om de universiteit te ontdekken op eigen tempo. Dat kunnen ze doen door hun eigen interesses te volgen en zo kennis te maken met elkaar. Een van de basiselementen is een onderscheid tussen need to know en nice to know. Vroeger werd studenten alle informatie op een zeer korte termijn naar het hoofd gegooid. Nu nemen we de eerste honderd dagen als basis; wat niet onmiddellijk geweten moet zijn, komt later aan bod.” Feitelijk komen die eerste honderd dagen neer op het volledig eerste semester, zo kan informatie over de examenregelingen bijvoorbeeld wachten.  

niets nieuws?  

De meeste activiteiten die U stArt promoot, bestaan al langer dan dit jaar, van de onthaalmomenten door de verschillende departementen tot Students on Stage en Openingsdag van respectievelijk koepelkringen Unifac en ASK-Stuwer. De vraag is dus of de verschillende actoren allemaal even happig zijn om hun specifieke studentenonthaal om te gooien omwille van een communicatieve herstructurering. “We willen zeker niet zeggen wat de verschillende faculteiten en diensten moeten doen,” stuurt Robin bij, “we willen eerder hun aanbod in kaart brengen en op elkaar afstemmen. U stArt brengt informatie die eerst via verschillende wegen de student bereikte samen om een overzichtelijk geheel te maken voor startende studenten. Waar nodig willen we ook ondersteuning bieden.”  

Toch komen er naast het meer overzichtelijke bestaande aanbod ook nieuwe dingen bij. Zo zal de sportdienst op 28 en 29 september verschillende groepslessen aanbieden die bovendien gratis zijn. Een unicum, want normaal moet je voor sportactiviteiten op UAntwerpen over de MOVE-pass beschikken. Daarnaast zitten er nog wel wat andere zaken in de pijplijn. Robin: “We kunnen nog niet alles zeggen, maar er zijn bijvoorbeeld fietstochten die uitgewerkt worden in samenwerking met GreenOffice en de Sociale Dienst. Zelf hoop ik erg dat de cultuuractiviteit kan doorgaan.”  

stevige stroomlijning 

Robin en Femme laten weten dat zo goed als alle werkingen vanuit de universiteit hebben gereageerd. Er valt dus wel iets voor te zeggen dat de stroomlijning nodig was. Daarbuiten wilt de universiteit dat ook de studentenorganisaties mee in het verhaal stappen. Als UAntwerpen de brug wil maken met de studentengemeenschap doet ze dat in regel via haar studentencoaches. Eva Gregoir is daar een van: “We geloven dat de universiteit en de studentenorganisaties elkaar kunnen versterken zodat er voor nieuwe studenten een goede balans is tussen het academische, het administratieve en het creëren van verbinding.”   

“We zijn ook naar alle relevante studentenorganisaties gestapt”, voegt Eva toe, “om te vragen hoe we dat moesten doen en waar de noden lagen. De (koepel)clubs en De Studentenraad weten vaak beter waar het misloopt bij de studenten dan wij. We hebben ook Team Diversiteit, het International Students Office en de zorgcoördinatoren betrokken, die instaan voor de toekenning en opvolging van studenten met een functiebeperking. Het doel is dus ook meer inclusiviteit en laagdrempeligheid.”  

Gestroomlijnde informatie, inclusiviteit en laagdrempeligheid zijn nochtans allemaal verschillende dingen. Wat als een deelnemend orgaan geen zin heeft in het extra werk dat in de inclusieve benadering kruipt? Wat met het spanningsveld tussen inclusiviteit en het dogma van de grootste gemene deler in massacommunicatie? Wat als je dankzij het lelijke aanplantbos de bomen eindelijk wel kan zien, maar de interesse verliest in het herhalende patroon van zielloze eenheidsworst? Robin: “Dat is inderdaad een risico. We zorgen voor een inclusiviteitscheck voor al onze activiteiten door experts van Diversiteit, het International Office en Bijzondere Faciliteiten. We passen hun feedback zoveel mogelijk toe om zo toegankelijk mogelijk te zijn. Wat dit jaar niet aangepast kan worden kunnen we meenemen naar een volgend jaar; we zullen sowieso leren uit deze eerste editie.  

samen sterk  

Uiteindelijk is het doel tonen dat studenten welkom zijn. Femme: “U stArt probeert een ruim aanbod te bieden voor alle startende studenten, zoveel mogelijk afgestemd op hun specifieke noden. Natuurlijk zal niet iedereen zich tot elke activiteit evenveel aangetrokken voelen, maar voor hen die willen, zijn er vele mogelijkheden om deel te nemen aan verbindende activiteiten waarbij ze medestudenten leren kennen.”  

Er is  ook een andere reden waarom U stArt net dit jaar doorkomt. Eva is naast studentencoach ook medewerker bij STIP en DSSB (StudentenInformatiePunt, respectievelijk Dienst voor Studieadvies en Studentenbegeleiding n.v.d.r): “We zijn los van corona al langere tijd bezig met een andere, meer preventieve aanpak rond mentaal welzijn. COVID heeft iets blootgelegd wat er altijd al is geweest; het is nog nooit zo duidelijk geweest dat sociale verbinding enorm belangrijk is. Onze studentenverenigingen nemen een grote rol op in het creëren van sociale verbinding tussen studenten, maar ook wie zich niet aangesproken voelt door activiteiten van een studentenvereniging willen we betrekken in de studentengemeenschap.”