Onlangs had ik weer een retour Nederland geboekt. Ik was net op tijd de trein binnengesprongen en zette me snel tegenover een man en zijn dochter. Kort daarna verscheen de moeder met nog een zoon en peuter uit de tussenruimte. Wat onwennig drukten ze zich in de andere hoek. Enkele ongemakkelijke minuten en een vriendelijke overbuurman later konden ze mijn oude plek innemen.
Vlak na mijn verhuis begon de peuter te krijsen, waarna ze verwoede pogingen deed om naar een andere coupé te stormen. Haar moeder was alert en schoof de glazen tussendeur dicht, waarop de peuter geen antwoord had. Ontsnappingspoging mislukt. Snel zette ze haar creativiteit aan het werk. Misschien kon ze de glasplaat eruit duwen. Nee, te zwaar. Dan de deur maar optillen. Niet veel beter. Maar wacht, aan de andere kant staat de deur open, tijd voor vrijh... nee, niet mijn kraag, mama!
Creativiteit is een begrip dat men evenzeer minacht als prijst. Studeren aan de kunstacademie biedt geen toekomstperspectief volgens het publiek, maar doorgebroken kunstenaars worden op handen gedragen. Smart drugs als rilatine zouden creativiteit juist weer onderdrukken voor betere studieprestaties, creativiteit is namelijk pas goed als het geld opbrengt.
Om het tij te keren richting de positieve kant schuift dwars dit semester weer een stapel creatieve impulsen jullie kant op, kijk maar naar het Kortfilmfestival. Onze papieren deur naar nieuwe artikels kan je gelukkig, in tegenstelling tot de arme peuter, wel makkelijk zijwaarts openen.
- Login om te reageren