receptie

poëzie

05/01/2020
🖋: 

Receptie

 

U ontving mij in openheid

M’n enig plicht

Het te laten weten; dat ik het wenste

te komen

 

Dus ik kwam

 

Met ontmijnende dankbaarheid

kuste ik licht

wetend het te laten; te gulzig te lijken

het roosblozende glas

 

En de monden bruisten

Als een zee in vloed

waarin ik als rover voer

van eiland tot eiland

 

Dus ik zag

 

Soms werd ik warm onthaald

door vrienden voor ’t even

Hen beleefd maar; met de mond vol

naar het leven bevragend

 

Andere malen werd ik weggestaard

Terwijl ik happig vernam

op welke toonaard; anderen klinkten

Maar niemand hield me tegen

 

Dus ik overwon

 

mezelf en legde me neer

bij de lezing

dat ik hier enkel was; voor mede

het delen

 

En bovenal was alles

Gratis