Problematic Little Liars

Voor de lezers die nooit in het donkere gat genaamd Pretty Little Liars zijn gevallen: de serie gaat over vijf tienermeisjes uit een vriendinnengroep waarvan Allison, de pack leader, vermist is en niet veel later vermoord blijkt. Aria, Emily, Spencer en Hanna blijven over, elk van hen met een twijfelachtig verleden en geheimen die hen in de problemen kunnen brengen. Het conflict in de serie speelt op wanneer ze anonieme sms’jes beginnen te ontvangen van ‘A’, waarin ze bedreigd, gechanteerd en gemanipuleerd worden. Intussen blijft het ook lang onduidelijk wie hun beste vriendin nu juist vermoord heeft. Aan intrige ontbreekt het dus niet, maar de serie heeft net zoals haar protagonisten wel haar problemen. Incidenten en scènes die indrukwekkend en cool leken voor prepuberale kinderen, zijn tien jaar later ronduit dom of zelfs aanstootgevend. 

“She knew too much. –A”

Na het eerste seizoen vol gevaarlijke scenario’s komt het in de meisjes nog steeds niet op om naar de politie te stappen. Zelfs niet nadat een van de hoofdpersonages bijna vermoord wordt door haar overspelige schoonbroer met pedofiele neigingen Blijkbaar is bijna sterven nog altijd minder erg dan een kleine werkstraf en een geruïneerde reputatie. Dat krijgen ze echter toch allemaal uiteindelijk door mee te gaan in de spelletjes van 'A'. Nochtans is er slechts een agent waarvan ze weten dat hij corrupt is, zijnde een jongen die nog maar net is afgestudeerd en nog geen belangrijke functie heeft binnen de politie. Met al het bewijsmateriaal dat ze letterlijk cadeau hebben gekregen hadden ze vanaf het begin naar de politie kunnen stappen en zichzelf van heel veel lijden kunnen besparen.

De personages zijn daarbij vaak absurd slordig. Na slechts enkele afleveringen zijn er zo veel incidenten geweest dat het gewoon niet meer grappig is en het volkomen irritant wordt. Je laat je handtas en belangrijke, persoonlijke documenten niet onbewaakt in een auto die niet op slot is als je al drie jaar gestalkt wordt. Je maakt niet maar een kopie van het bewijsmateriaal van de moord op je beste vriendin. Je start geen affaire met iemand die ’s nachts je huis binnendringt om foto’s van je te maken. En helaas was die laatste ‘romantische betrekking’ niet de engste van de serie.

#Ezria 

Als er een personage is waarvan we kunnen zeggen dat haar liefdesleven gewoonweg aanstootgevend is, is dat ongetwijfeld Aria. In het begin van de reeks zit ze als vijftienjarig tienermeisje alleen op café om vervolgens benaderd te worden door Ezra. Ze vertelt hem dat ze graag schrijft, al naar het idyllische Europe is afgereisd en weg is van het melige liedje op de achtergrond. Daarop antwoordt Ezra dat hij onder de indruk is en dat hij haar graag beter zou willen leren kennen. Respectievelijk tien seconden en een beetje oogcontact later begeven ze zich samen naar de plek waar alle mooie liefdesverhalen beginnen: de toiletten van het café.

Wanneer Aria de volgende schooldag een nieuwe leerkracht voor Engels krijgt, blijkt Mr. Fitz de mysterieuze Ezra te zijn. Wat even een ongemakkelijke vergissing lijkt, wordt al snel een netelige relatie tussen de leerkracht en de leerling. Toegegeven, Ezra was écht knap. Twaalfjarige ik zag er geen graten in dat Ezra, een volwassen man met een universitair diploma én een machtspositie tegenover zijn leerlingen, een relatie aanging met een minderjarig meisje. Nu krijgt dat echter een duistere bijklank. Uiteindelijk blijkt immers dat Ezra al die tijd wist dat Aria minderjarig was en dat hun spontane ontmoeting volledig geënsceneerd was. Veel vergissing was er dus niet aan. Ondanks alles blijven ze deze relatie verheerlijken tot op het einde van de reeks. Toch moeten we eerlijk zijn: eigenlijk was Ezra Fitz niet meer dan een ordinaire groomer met een goeie kaaklijn.

Pretty Little Liars is het perfecte programma voor mensen die zo nu en dan graag aan hatewatching doen. Het is vergelijkbaar met Riverdale in de zin dat het zo slecht is dat het entertainend en verslavend wordt. Diep respect voor iedereen die het zeven enerverende seizoenen heeft volgehouden. De nasmaak van het herbekijken is dan ook bitter: het is en blijft problematisch dat er zo veel jonge meisjes opkeken naar personages die vaak niet alleen lomp waren, maar ook overduidelijk leden aan Stockholmsyndroom.