Kunst op de universiteit

01/11/2003
🖋: 

Jan Fabre, Salvador Dali, Fred Bervoets, Pierre Alechinsky en Hugo Claus zijn de bekendere namen uit een talrijk peleton kunstenaars die de imeubelen van de UA en hun nabije regionen oreert. Niet altijd zo goed zichtbaar op de radar van de studenten bevinden zich de zilvermunten, niet allemaal even blinkend, die samen een overvolle schatkist uitmaken. Willekeurig op de 3 campussen liet het diafragma het netvlies van onze camera kennismaken met de lichtweerkaatsingen van enkele parels.

Daar komt het loze visertje al vissend in het riet ... met zijne lapzak, met zijn reeds genuttigde studentikoze knapzak... ‘Waterverkoper’ (maak dat mijn strijkstok wijs), Philip Aguirri y Otegui. Dit individu ziet het, zoals een student betaamt in een iets bredere context. “Laat de vraag- en aanbodcurven in lokaal C 301 hun bekrompen aardse, eng kapitalistische werk maar doen terwijl ik over de oneindige melkweg raas”. ‘Big Astro’, Paul van Hoeydonck

 

Een decompositie van een dichtbundel: opengeslagen boekbladen voorzien van tekening (Alechinsky) en tekst (Claus). Als reactie tegen de opeenstapeling van allerhande nijpende budgettekorten zou het afvloeien van dit spontane, kinderlijke, levensblije werk nogal wat avantgardistische putten kunnen vullen. ‘Zoek de zeven’ nullen die het prijskaartje van deze cobra cachet geven.

 

Frisbeezwangerschappen met een punthoofd. ‘Alleen in het geheugen neemt de werkelijkheid vorm aan’, Reinhoud d’Haese.

 

Jean student met de pet fluistert nu en dan al eens iets in het oor van een compagnon. Platte propaganda die het artistiek bewuste onderbewuste moet aanzetten tot zachter gekreun in de aula’s. zonder titel, Jean Bilquin.

 

Hangt men hier de vuile was van de pasgeboren Associatie buiten? Of verbleekt het niet- Nederlands gebrabbel van deze zuigeling zelfs bij dat van de gemiddelde Dash-promo? Zonder titel, onbekend.

 

Gesteld dat er morgen een beeldende kunst-storm zou waaien, wie zou er overmorgen merken dat X-aantal penseeltrekken en Y-ton gekneed brons verdwenen zijn? Wat doet die ‘alles in vraag stellende’ quatsch tegen alle mogelijke muren? Een sterk steek houdende filosofie serveert het antwoord op een schoteltje: “Een rijke historische fundus en de aanstekelijke creativiteit van hedendaagse kunstenaars vormen een ideale voedingsbodem voor gedreven wetenschappelijke arbeid.” ‘Kunst op de Campus’ wil op doortastende wijze de grenzen tussen creator en mecenas doen vervagen zodat de nadruk komt te liggen op het zich voortdurend in vraag stellen en een constante vernieuwing, de navelstreng tussen kunst en de universiteit.

 

Het versmelten van alle instanties van de drie in de Associatie deed ook de verschillende kunstorganen tot Ă©Ă©n verworden: de UA kunstcommissie. Deze post-prematuur is samengesteld uit vier leden van elk van de drie campussen en een studentenvertegenwoordiger, allen onder voorzitterschap van professor emeritus Emiel Vanlommel. De gepote politiek is erop gericht meer klantgericht te werken. Daar de student dus de koning is, is VUAS (Verenigde UA Studenten) gelast met de taak een studentenvertegenwoordiger voor te dragen. Deze vacature staat open voor alle Jan/nine Hoeden onder jullie. Uw motivatiebrief dient binnen te zijn voor 20 november. De eigenlijke verkiezingen voor de studentenraad vinden plaats op 5 december.

 

Our real illiteracy is our inability to create. De meesten onder ons zijn geen halfgoden nedergedaald om meesterwerken bij de vleet te bouwen, maar ongeletterd zijn we niet, toch? Wil je met je tag het kunstbeleid kleur geven, geen censuur die de arty in je tegen houdt.