To hate or not to hate? Niemand vroeg het, maar het antwoord is meestal ja. Het is niet omdat ik maandelijks dit hekelschrift neerpen dat ik daarom ook een hater ben. In wezen ben ik de meest optimistische persoon binnen de redactie – alleen zet ik die versie van mezelf even aan de kant wanneer het nodig is. Het is namelijk beter om je frustraties te uiten dan om ze op te kroppen. Deze keer vertel ik je over mijn ervaring met greenwashing.
Het eerste waar ik me aan erger is de verzameling icoontjes die de recyclagestroom aangeeft. Je kent ze wel, de pijltjes in een driehoek met een cijfer of een aantal letters in. Achter die tekens schuilt geen enkele regelgeving. Ze betekenen dus ook niets: je zou een houten stoel met dat icoontje erop kunnen verkopen. Niemand zal je tegenhouden. Misschien denken mensen dan wel dat ze je stoel in hun PMD-zak mogen afdanken.
Het volgende waar ik het over wil hebben is de ophemeling van papier als vervanger voor plastic wegwerpproducten zoals zakjes, bekertjes of rietjes.Persoonlijk drink ik liever cola zonder papiersmaak en proef ik liever meer pasta dan hout in mijn avondeten. Daarbij moet er alsnog een plastic coating in want − je raadt het nooit − papier heeft niet dezelfde materiaaleigenschappen als plastic. Ga maar eens een rietje in je tuin begraven en kijk of het volgende maand vergaan is. Bovendien zijn producten uit papier dikker, waardoor je dus veel meer materiaal nodig hebt en ook veel materiaal weggooit na het één keer te gebruiken. Ten laatste zijn de papieren varianten aanzienlijk minder stevig, waardoor je de keuze van de gebruiker om een zakje nog voor iets anders te gebruiken of een bekertje terug uit te wassen en te hergebruiken weghaalt. Als je al écht duurzaam gedrag wil vertonen, is het niet eens meer mogelijk.
Het ergste aan dat alles is dat mensen doen alsof het totaaloplossingen zijn, dat als je alle plastic zakjes uit papier maakt en iedereen elektrisch rijdt, het klimaat dan plots zal zeggen: “Oké, jullie hebben genoeg gedaan, ik zal niet meer dramatisch doen.” We spreken bijvoorbeeld allemaal over hoeveel groener het is om op stroom te rijden in plaats van op aardolie, maar daarbij wordt er niet gezegd dat de lithium-ionbatterijen die in zulke auto’s zitten vreselijk vervuilend zijn. Vraag je daarbij vooral niet af of er genoeg lithium op de planeet is om iedereen te voorzien van zo’n gigantische batterij.
Ik weet dat mijn haat in deze column vaak iets oppervlakkiger en grappiger bedoeld is, maar dit is even serieus. Het is niet altijd even gemakkelijk, maar het kan nooit kwaad om even stil te staan en na te denken of de dingen die je voorgeschoteld worden wel effectief ‘groen’ zijn. Probeer vooral om zoveel mogelijk wegwerpproducten te weigeren en geen dingen te kopen die je niet nodig hebt.
- Login om te reageren