een dwalend meisje op zoek naar bloed

over Ana Lily Amirpours nieuwste vampierfilm

04/11/2022
Still uit de film "A girl walks home alone at night" met de tekst "klappei, 8 november, 19u"
Bron/externe fotograaf

Lilith Collectief

🖋: 

Het Iraanse A girl walks home alone at night zal wellicht één van de meest unieke vampierfilms in een lange tijd zijn. Waar veel vampierfilms de formule van Bram Stokers Dracula volgen, geeft Ana Lily Amirpour haar eigen interpretatie aan het subgenre. De film geeft door het zwart-witbeeld de sfeer af van een oude monsterfilm, maar de film speelt aan de andere kant wel met hedendaagse thematieken.

Hoewel de Iraanse filmsector vol zit met prominente en internationaal erkende filmmakers zoals Abbas Kioristami, genieten Iraanse filmmakers niet dezelfde vrijheden in hun ambacht als Westerse filmmakers. Zo mogen films van Iraanse bodem geen ongesluierde vrouwen in beeld brengen, geen fysiek contact tussen man en vrouw tonen en geen kritiek uiten op Islamitische principes. Gelukkig was Ana Lily Amirpour, een Amerikaanse met Iraanse roots, niet onderhevig aan deze censuur omdat A girl walks home alone at night volledig in California werd opgenomen. Ze beschrijft haar eigen film als de eerste Iraanse vampierenspaghettiwesternfilm. Het lijkt op eerste zicht een vreemde mismatch van genres, maar de combinatie werkt volledig in de context van het verhaal. De film speelt zich af in Bad City, een fictieve stad in Iran met de look-and-feel van een kleine cowboynederzetting waar de sporadische voorbijgangers een lugubere uitstraling hebben. Een put vol lijken en een drugsverkoper die de straten frequenteert zijn dan ook niet vreemd aan deze wereld.

De film kan gezien worden als Roodkapje op zijn kop. Een onschuldig lijkend meisje dwaalt door de straten in de schaduwen van de nacht. De film toont echter snel dat ze niet de prooi is, maar het roofdier. Als vampier moet ze overleven op mensenbloed, maar wanneer het mogelijk is valt ze enkel mannen met onjuiste morele overtuigingen aan, criminelen bijvoorbeeld. Het lijkt alsof ze zo een urban legend tot leven wekt die dient als een moreel kompas voor mannen. Zo confronteert ze een jongen in de film met “Are you good?”

Toch is niet heel de film enkel en alleen griezelig. Het verhaal heeft namelijk ook een romantisch aspect in de relatie die de vampier ontwikkelt met een jongen die sterke gelijkenissen vertoont met James Dean. Liefde in een vampierfilm is niet nieuw, maar hier wordt de romantiek gegrond op een rampzalige manier. Verder is de James Deanfiguur van een film normaal gezien de stoere held, maar hier is hij nogal incapabel en heeft de vampier het heft in handen, wat hun relatie een grappige dimensie geeft.

Reis je graag mee naar de donkere krochten van Bad City? Zak dan af naar Filmhuis Klappei op 8 november, waar het feministisch studentencollectief Lilith deze Iraanse vampierfilm vertoont. Prof. Roschanack Shaery-Yazdi (historica en verbonden aan het departement Geschiedenis van UAntwerpen) zal ook ter plekke zijn, wat een interessant nagesprek belooft.

Meer informatie over de filmavond vind je op Lilith Collectiefs Facebookpagina!