cantuskelders zijn niet meer van deze tijd

"Er is een nijpend tekort aan accommodaties voor studentenverenigingen", bindt Ian Bartsoen van Unifac de kat de bel aan. "We krijgen steeds meer vragen binnen van studentenverenigingen die op zoek zijn naar locaties voor hun activiteiten. De Tarmac wordt vaak naar voor geschoven als de oplossing, maar veel studentenverenigingen zijn daar ontstemd over: ze willen zelf hun eigen drank en eten kunnen verkopen, terwijl je via GATE15 verplicht bent van hun cateringsdiensten af te nemen. Dat scheelt een hele slok op de borrel natuurlijk (de prijs voor een vat bij De Tarmac bedraagt 200 euro, terwijl je bij de brouwer slechts de helft betaalt, n.v.d.r.)."

water in de kelder

Toch lijkt het de clubs vooral ook om locaties met een bepaalde charme of luister te doen. Het oog wil ook wat, en een zoveelste lezing of workshop in een overbelicht R-bloklokaal gaat op den duur vervelen. Een gedroomde locatie is de kelder onder de Sint-Ignatiuskapel, die je via een valdeur vanaf het Hof Van Liere kan bereiken. 

"Er is werk aan, maar als de investeringen realistisch blijven, zou het een uitgelezen locatie kunnen zijn om evenementen in te organiseren", zegt Bartsoen, die goed beseft dat een cantus organiseren in een accommodatie van de universiteit geen optie is, "maar om workshops of lezingen te organiseren, is het ideaal." 

Een kelder onder een kapel in het hart van de universiteit, het is de natte droom van vele studentenclubs.

Een kelder onder een kapel in het hart van de universiteit, het is de natte droom van vele studentenclubs. Te nat zo blijkt, want de kelder is vochtig en loopt nu en dan onder water. Bovendien is de brandveiligheid van de locatie niet in orde. 

Al die dingen zorgen ervoor dat het kostenplaatje al snel zou oplopen. Een te dure investering voor een mooie locatie? "Het is niet zo dat de universiteit niet wil investeren, maar wij moeten steeds alle alternatieven afwegen, en kelders zijn nu eenmaal niet optimaal. In principe proberen we die zelfs zo vaak mogelijk te vermijden", zegt Lieven Willemsen van het departement Infrastructuur.

"Het gaat om beschermde monumenten en daar mag je niet zomaar in gaan uitbreken, wat wel nodig is om de kelder in lijn te brengen met de veiligheidsvoorschriften. Daarnaast hebben we door de grote lopende projecten op de Paardenmarkt en op Campus Groenenborger momenteel weinig middelen beschikbaar. We zijn ons bewust van de vraag voor accommodaties voor studentenverenigingen en we bekijken enkele mogelijke pistes, maar met die projecten kunnen we voorlopig nog niet van start gaan", aldus Willemsen. 

kelders op slot

Ondertussen wordt het ook buiten de universiteit steeds moeilijker om locaties te vinden. Vooral cantuslocaties verdwijnen als sneeuw voor de zon. Café den Barbier, Den Uil, Café de Schacht, de Pool Planet ... Allemaal deden ze de afgelopen jaren voorgoed hun kelders op slot. 

Ook de befaamde catacomben onder gebouw D op de Paardenmarkt zijn niet meer. Het voormalige clublokaal van Vulcanis vormde een aantal jaren terug nochtans de ideale scene voor allerlei studentikoze activiteiten. Tot in 2013 de brandweer de kelders noodgedwongen moest sluiten omwille van veiligheidsoverwegingen.

In 2013 moest de brandweer de kelders noodgedwongen sluiten omwille van veiligheidsoverwegingen.

Regels en veiligheidsvoorschriften worden strenger en alsmaar minder cafés willen het risico nemen om een cantuskelder ter beschikking te stellen. Enkel de duurste locaties blijven zo over. Op die manier worden cantussen een belangrijke verliespost voor studentenverenigingen die het liever wat kleinschaliger en gemoedelijker houden. Een belangrijke studententraditie komt zo onder druk te staan.

vroeger was 't beter?

Het is het teken van de tijd waarin we leven. In een wereld waarin iedereen er alles aan doet om de risico's op ongelukken zo veel mogelijk te beperken, is er maar weinig plaats voor bachanalen – en zelfs onschuldige LinkedIn-workshops – in verouderde kelders met krakkemikkige veiligheidsvoorzieningen. 

Om diezelfde redenen werd ook Students on Stage stelselmatig verder weg uit de universiteitsbuurt geduwd, tot het uiteindelijk sinds een aantal jaar op het Sint-Jansplein doorgaat. Antwerpen als studentenstad groeit. Maar met meer studenten komen ook meer regels. De studentenbuurt is al lang niet meer het territorium van de studenten alleen. Die tijd is voorbij.

Maar moeten we daar wel verbolgen om zijn? Dezelfde regelneverij die Antwerpen van zijn studentikoze charme berooft, is noodzakelijk als we tragische ongevallen willen voorkomen en de veiligheid van studenten willen waarborgen. Dat studentenorganisaties en ook de universiteit hun verantwoordelijkheid daarin hebben genomen, is alleen maar toe te juichen. 

Al juichen we best niet te luid, we zouden zomaar de geluidsnormen van minister Schauvliege overschrijden. Ook dat is niet meer van deze tijd ...