Stef Stessel
dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat ermee langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. De tijd van pratende diertjes ligt ver achter ons, maar dat weerhoudt De Roovers niet om een sprookje op te voeren en een teddybeer een stem geven.
"Er was eens ..." is achterhaald. Op zaterdagavond 12 maart maken we kennis met het sprookje van de toekomst. Houdt De Roovers ons met de grote spot aan het begin van de voorstelling een glazen bol voor? Het einde van België. Verdronken landschappen. Sirenes van kerncentrales. Melkboeren met zure melk. Implosies als nieuwe vorm van crematie. Pratende teddyberen. Een zelfmoordenares. Onze zestienplussers krijgen de kans om op te groeien met "Er zal ooit eens zijn ..." Het herschrijven van sprookjes moet nu gebeuren, voor we aanbelanden in de tijd waarin kinderen uiterst zeldzaam zijn en de verhaaltjes samen met België uitsterven.
Het mag wel duidelijk wezen. Dit is geen opgekuiste versie van een zedenlesje. Zonder pardon worden we geconfronteerd met onze angsten. Vergeet het licht gehuppel met mandjes in het bos. In HETPALEIS ligt het woud er drassig bij. Met hun laarzen wegzakkend in de aarde gaan de kolonel (Robby Cleiren) en de melkboer (Nico Sturm) – de laatste Belgen – op zoek naar Kareltje en de moordenaar van de zelfmoordenares. In de stijl van Sherlock ploeteren ze zich door de bomen. Door de verhalen. De leugens. De waanbeelden. Het afschuwelijk gekrijs van een moeder die haar kind verloor. (Wat een performance van Sofie Sente!)
De tekst van Frank Adam laat gelukkig de zon af en toe eens piepen doorheen de dikke bladerlaag. De dialogen zijn misschien (soms iets te) stroef en vaak absurd, ze toveren ondanks de duisternis van de achterliggende betekenis een glimlach om je lippen. Stef Stessel is het genie achter de (ook letterlijk) laaghangende wolken. Hoe goed de vertolkingen van de avond ook zijn, hij is dé tovenaar van de avond. De setting doet de avond donderen en de rillingen over je lijf lopen. Sprookjes voor kinderen? Wij denken van niet. Net wanneer je "en ze leefden nog lang en gelukkig" wil zuchten, grijpt deze zevenkoppige topcast je naar de keel. Het lesje van de avond: wees niet te optimistisch. Zet die roze bril af. Het woud is donker.
België, een sprookje speelt in de grote zaal van HETPALEIS van 12 maart tem 1 april 2016. Laat je nog eens een sprookje vertellen. Het is de moeite.