Na het succes van ‘Adem’ kunnen we ons al verheugen op ‘Smoorverliefd’, een nieuwe film met Marie Vinck. In tussentijd kan u haar bewonderen in een nieuw seizoen van de VTM-serie ‘De Rodenburgs’, of gewoon op een Antwerps terras, zoals dwars deed.
Tussen de vele terrasjesmensen valt Marie Vinck meteen op. Ze ziet er vrolijk uit in een witte jurk. Tijdens ons gesprek lepelt ze rustig haar soep op. Enkele nieuwsgierigen halen hun gsm boven om stiekem foto's van de actrice te nemen.
Voordat we beginnen: welke vragen ben je echt kotsbeu?
Marie Vinck Er zijn er wel enkele die heel vaak terugkomen, zoals: ‘Hoe is het om met je moeder samen te werken?’, ‘Hoe is het om een vamp te spelen?’ en ‘Vind je het niet erg om naaktscènes te spelen?’ De laatste tijd gaat het ook vaak over mijn nieuwe vriend. Ik denk eigenlijk dat lezers die vragen ook beu zijn.
Ok (gooit grappend de helft van de vragen weg). Laat het ons vooral over je carrière hebben. Wanneer wist je zeker dat je voluit voor acteren wou gaan?
Vinck Toen ik tien was, speelde ik voor het eerst in een serie, ‘Moeder, waarom leven wij?’. Toen vond ik dat al heel leuk om te doen, maar toch wilde ik iets anders doen met mijn leven. Op mooie dagen wilde ik liever naar zee dan ergens in een donker kot auditie te gaan doen. Pas tijdens de opnames van ‘De Kus’, jaren later, besefte ik dat acteren toch echt iets voor mij is. Toen heb ik besloten dat ik dat de rest van mijn leven wil doen.
Je volgde na je studies Germaanse aan de UA een opleiding aan het conservatorium in Antwerpen. Ligt je hart eigenlijk bij theater?
Vinck Ik vind film en theater allebei heel boeiend. Bij FC Bergman, het theatergezelschap van onze afstudeerklas, maken we alle producties zelf. Dat is heel intensief en leuk. Maar in theater moet je maanden repeteren voordat je bijvoorbeeld echt moet springen. Daar heb ik het soms moeilijk mee. Bij filmopnames moet het meteen goed zijn, dat maakt het ook spannend. Anderzijds heeft theater ook iets magisch, je krijgt meteen de reactie van je publiek, en elke voorstelling is anders. Een film komt meestal pas een jaar na de opnames uit, als je die al bijna vergeten bent.
Je doet af en toe ook tv-werk, zoals voor ‘De Rodenburgs’. Is dat een grote aanpassing?
Vinck Het heeft voordelen en nadelen. Ik vind het vooral spijtig dat er vaak een soort routine ontstaat. De lat ligt daardoor soms iets minder hoog. Maar je hebt wel veel meer ruimte om iets te vertellen, iets uit te proberen. In een film kan het zijn dat je een complexe relatie in één scène moet duidelijk maken. In series kan dat veel uitgebreider.
Ondertussen heb je al heel wat uiteenlopende rollen gespeeld. Welk personage leunt het dichtste aan bij de echte Marie Vinck?
Vinck Ik hoop eigenlijk dat kijkers niet op zoek zijn naar de echte Marie in die personages. Ik heb daar zelf ook geen behoefte aan bij andere acteurs. Ik wil juist graag in de illusie van het verhaal blijven. Natuurlijk zit er altijd een stukje van mijzelf in het personage dat ik neerzet. Om die rollen volledig te begrijpen moet ik sommige eigenschappen tot op zekere hoogte ook in mij hebben. Maar het gaat over het personage, niet over mezelf.
Het laatste taboe
Sinds ‘Loft’ word je wel nogal vaak getypeerd als ‘vamp’.
Vinck Dat was vooral door ‘Loft’ en ‘De Rodenburgs’. Die twee rollen zorgden ervoor dat ik in de media als een vamp werd voorgesteld. Ik vind dat beeld nogal overdreven.
Er was veel ophef over je naaktscènes. Denk je niet dat dit, vooral in ‘De Rodenburgs’, een strategische zet was van de makers? Het leek toch niet echt nodig voor het verhaal.
Vinck Dat weet ik. Ik vind dat zelf ook. Verder kan ik daar weinig over zeggen. Op dat moment wordt dat gevraagd en dan doe je dat zonder te beseffen wat de impact zal zijn.
Je zou het dus niet meer opnieuw doen?
Vinck Ik zal dat sowieso nooit meer doen. Ik vind het verschrikkelijk hoe daarop gereageerd is in de media. Ik was daar echt van geschrokken. Ze krijgen mij in ieder geval nooit meer zo te zien, ik heb mijn lesje nu wel geleerd.
Ook op internet zijn er heel wat commentaren te vinden op je naaktscènes, trek je je daar veel van aan?
Vinck Het verbaast mij vooral dat dat nog steeds zo’n taboe is. Blote borsten, so what? Ik vind dat echt kinderachtig. Reacties op zo’n websites laten mij vrij onverschillig. Dat zijn tenslotte niet de mensen waar ik voor speel, die snappen duidelijk niet waar het echt over gaat. Maar dat is nu eenmaal internet, dat kan ik nog begrijpen. Ik was veel meer geshockeerd door de kranten, de media. Die zetten mijn naaktfoto’s ook nog eens in de krant, met de boodschap ‘er wordt te veel naakt getoond’. Laat die foto’s dan niet zien, denk ik dan. Ik werd echt afgeschilderd als een griet die het leuk vindt om haar kleren uit te doen. De hele context wordt vergeten.
Genoeg over vampen. Welke rol zou je graag eens spelen?
Vinck Ik zou heel graag eens een historisch personage spelen. Iemand die echt bestaan heeft. Dat lijkt mij bijzonder, een heel andere manier van werken. Nu doe ik alles heel intuïtief, ik probeer mijn personages aan te voelen. Het lijkt me interessant om een manier te zoeken om een historisch personage uit te beelden.
Hartverwarmend
Kan je eigenlijk leven van acteren alleen?
Vinck Ja, ik heb momenteel geen andere job. Ik leef ongeveer al vier jaar van acteren alleen. Tot nu toe gaat dat perfect, maar dat zal nog wel veranderen.
Welke job zou je er dan het liefst bijnemen?
Vinck Misschien in een café werken. Of vertalen. Ik heb wel eens programma’s vertaald als vakantiewerk. Die moesten dan uit het Engels gedubd worden in het Nederlands. Dat was een hele uitdaging, heel tof om te doen eigenlijk.
Je studeerde Germaanse aan de UA. Heb je goede herinneringen aan je studententijd?
Vinck Eigenlijk voelde ik mij op de UA vaak verloren tussen al die mensen. Inhoudelijk vond ik de lessen wel heel interessant, maar ze waren zo onpersoonlijk. Ik vond mijn studententijd op het conservatorium veel leuker.
Je was dus geen lid van een studentenclub?
Vinck Nee, ik was daar eigenlijk tegen. Ik besef nu dat dat deels een puberale houding was, maar ik woonde al heel mijn leven in Antwerpen en had niet meteen de behoefte om me in het studentenleven te gooien. Ik wilde liever een gezellige avond hebben met mijn vrienden. Ik denk dat ik misschien meer genoten zou hebben van het studentenleven als ik in een andere stad op kot had gezeten.
Maar je woont nog altijd graag in Antwerpen?
Vinck Het leuke aan Antwerpen is dat het er zo gezellig is. Ik voel me hier veilig. Grote steden als Brussel en Berlijn vind ik ook boeiend, maar ik wil er niet per se wonen. Ik ken Antwerpen op mijn duimpje, dat maakt het net zo plezant. Antwerpen is ook een heel mooie stad. Ik merk wel dat ik de laatste jaren een haat-liefdeverhouding met het stadsleven ontwikkeld heb. De drukte wordt me soms te veel. Het zou ook aangenaam zijn om ’s morgens eens de deur uit te komen en in het gras te kunnen staan.
Tenslotte: binnenkort verschijnt ‘Smoorverliefd’, kan je daar al iets over verklappen?
Vinck Het wordt echt hartverwarmend. Zo’n film waarna je de cinema gelukkiger buitenkomt dan je binnen gegaan bent.