Dossier ongelijkheid (3): Wat doet de UA?

“Enkele jaren geleden merkten we dat de situatie van vele doelgroepen in het hoger onderwijs dramatisch is. Neem nu allochtonen: zij stromen erg weinig in, hebben vaak veel meer moeite om door hun studies te geraken en als ze uitstromen maken ze ook nog minder kans op de arbeidsmarkt”, zegt Hakima El Meziane van de Cel Gelijke Kansen. De eerste grootschalige initiatieven inzake gelijke kansen aan de Associatie Universiteit en Hogescholen Antwerpen (AUHA) ontstonden in 2004. In vergelijking met andere universiteiten was Antwerpen daar redelijk vroeg mee, verduidelijkt El Meziane. “De K.U. Leuven had bijvoorbeeld ook al een diversiteitsbeleid, maar dat was toen vooral op gender en functiebeperkingen gericht.” De Cel Gelijke Kansen werkt momenteel rond drie grote projecten: Tutorat, Klimop! en Trampoline. Daarnaast worden er nog andere initiatieven omtrent diversiteit genomen, uitgaande van de studiebegeleiders, Centrum West dat zich specifiek met werkstudenten bezighoudt en Linguapolis dat extra cursussen Academisch Nederlands aanbiedt. “Sinds kort is er ook een Stuurgroep Gelijke Kansen om al deze initiatieven te coördineren”, vertelt El Hassan Aouraghe, de tweede van de drie Cel-medewerkers. “Momenteel proberen we te zien of er in ons aanbod nog leemtes zijn die we kunnen opvullen.”

Deficit of diversiteit?

De meeste projecten lijken erop gericht specifieke achterstanden weg te werken en struikelblokken te voorkomen. Moet er ook niet gewerkt worden aan een beleid dat de grotere structuren aanpakt om tot een verdere democratisering te komen? “Natuurlijk zijn deze projecten alleen niet voldoende”, zegt Aouraghe. “Momenteel is de kloof tussen het secundair en het hoger onderwijs vaak nog te groot. Dat wil niet zeggen dat er in het hoger onderwijs lesgegeven moet worden zoals in het middelbaar, maar de twee moeten wat naar elkaar toegroeien. Dat kunnen wij natuurlijk niet alleen bewerkstelligen.” De Vlaamse hogeronderwijsinstellingen ondertekenden enkele jaren geleden een charter waarin zij te kennen gaven dat zij diversiteit als een meerwaarde voor het onderwijs zien. “De bedoeling is de studenten – álle studenten – te doen excelleren”, zegt El Meziane. “Multiculturaliteit is ook een meerwaarde in de praktijk: meer en meer internationale ondernemingen zien ervaring hiermee al als een troef op de arbeidsmarkt. Als de Antwerpse bevolking ook verder blijft diversifiëren, zal dat hier even sterk doordringen. Het deficitdenken dat je nu soms nog ziet, moet plaatsmaken voor een werkelijke diversiteitsgedachte.”