Een wettelijk verplicht in te bouwen rustperiode voor tweedezitters. De batterijen moeten immers voldoende lang voeling hebben met het elektriciteitsnet om in aula's en andere opnieuw een academiejaar lang stand-by te kunnen staan. De gederfde inkomsten van een kortstondige professionele ervaring tijdens de vakantiemaanden en de daaruit resulterende lege beurs buiten beschouwing gelaten, dient in naam van het moreel van de troepen toch een bijsturing van de huidige gang van zaken te gebeuren.
Door de binnentuin van de Stadscampus flanerend waant men zich een Romein. Het is dan ook in die hoedanigheid dat de nu volgende logische argumentatie, die heden ten dage in toga nog slechts sporadisch wordt opgebouwd, ten berde gebracht zal worden. Het Latijnse woord dat qua klankkleur het meest aanleunt bij het woord “studie” is “studium”. De betekenis: ijver, sympathie. Hierop volgt dan de vraag: Hoe kan je ijverig en met sympathie voor, het schoolse gebeuren terug aanvatten, zonder het volgekrijtte bord van je hersenpan waarin in augustus-september nog leerstof in werd bereid af te vegen? Deze vrije interpretatie van de etymologische verklaring van het woord dat tantes en nonkels weerom meer en meer in de mond nemen als het begin van de vraag als volgt luidt: En hoe gaat het met de ..., smeekt om een tussenuitje alvorens de grijze cellen op te blinken met de stofdoek uit garen van een gloednieuw vakkenpakket gesponnen.
Voelen zij die met brio in de eerste zittijd alle hordes feilloos namen, zich nu terecht misnoegd? Bij het uitdelen van de prijzen winnen ze toch sowieso het grote lot, niet? Drie maanden integraal verlost van het studiejuk en alles daarmee gerelateerd, op het invullen van een inschrijvingsformulier na. De minder gefortuneerden daarentegen hebben een maand ‘vertier met knagend geweten', vervolgens een maand met de neus tussen de boeken in het zonnetje, zichzelf wijsmakend dat ook zij aldus van de zomer genieten, om af te sluiten met het doorlopen van een examenreeks waar de afstand tussen de hordes kleiner is dan die van de race in juni. De solidariteit wil net zoals op andere vlakken in onze welvaartsstaat dat de zwakkere prioriteit krijgt. Een collectieve arbeidsovereenkomst tussen studenten en universiteit die omschrijft dat de spons in de bovenkamer gedurende minimaal x-aantal dagen moet worden uitgewrongen alvorens de kenniskraan opnieuw open te draaien, biedt hier soelaas.
Kan om bovenstaande scenario's uit de weg te gaan en moeten staan dweilen met de kraan open de oorzaak niet worden aangepakt? Zodoende wordt het existentiële vraagstuk rond de septemberherkansing ontsluierd. Een parallel kan getrokken worden met de Tour de France – in juli gereden. Het zou spijtig zijn moest een atleet die de volgende dag een knalprestatie zou neerzetten uit het scenario worden geschreven omdat hij de etappe ervoor met “de bus” binnenkwam. Deze voorstelling is dan weer te idyllisch te noemen. Het zijn immers veelal dezelfde coureurs die het moeilijk hebben in de bergritten. Anderzijds, wat is de Tour de France zonder Jacky Durant, de immer oplichtende rode lantaarn, die het publiek mee laat genieten van zijn krankzinnige ontsnappingen?
Rest ons enkel een exotische examenvorm te promoten of de mogelijkheid zichzelf te doen heropvissen te verkassen naar juli zodat de tijdritten, in dé koers bij uitstek, kunnen worden genoten met een opengeslagen cursus op de schoot. Tot zolang klampen we aan en kunnen we niets anders dan in het wiel te blijven zitten, onze ganse academische opleiding lang om naderhand onze overuren om te zetten in een roemloos congé bien mérité.