“Waarom vindt de student van vandaag het café minder aantrekkelijk?” Deze vraag werd onlangs gesteld door UAntwerpen en HOGENT. Zij werken nu samen aan een onderzoeksproject om de veranderende vrijetijdsbeleving van studenten in kaart te brengen. Wij wachten niet op de resultaten en sturen nu al onze reporter op pad om poolshoogte te nemen bij de studenten.
Ik spreek af met Mary op een gezellig terrasje om haar te vragen waarom ze weinig op café gaat. We bestellen elk een cocktail en beginnen aan ons gesprek. Nog voor ik haar kan vragen over haar ervaringen met studentencafés wordt ze echter onwel en moet ze naar huis gaan. De alcohol kwam blijkbaar erg hard binnen omdat ze vooraf niet gegeten had. Omdat deze ene cocktail haar een volledig uurloon kostte, moest ze besparen door haar avondeten over te slaan. Mary werkt nochtans elk weekend van ‘s ochtends tot ‘s avonds, maar houdt amper geld over tussen de torenhoge huurprijs van haar kot en de peperdure handboeken die ze moet kopen.
Nadat Mary me geen antwoorden kon geven, contacteerde ik Jos. Ik wacht de volgende avond enkele uren op hem in een café. Wanneer hij eindelijk hijgend van de stress aankomt, legt hij me uit dat heel zijn avond in het honderd is gelopen nadat zijn professor plots drie papers doorstuurde die hij tegen morgen moest lezen, boven op de vier deadlines die hij al had deze week. Wanneer hij gaat zitten kijkt hij op zijn horloge en springt hij terstond weer op: “Als ik nu in tien minuten naar de bushalte sprint, kan ik straks nog zes uur slapen voor mijn les van 8u ‘s ochtends.”
De volgende dag hoop ik dat Lucie me eindelijk helderheid kan verschaffen, maar dat loopt al even slecht. Nadat twee mannen haar binnen lastigvallen, besluiten we buiten te gaan zitten. Daar begint ze meermaals mijn vraag te beantwoorden over waarom ze niet graag op café gaat, maar wordt ze telkens onderbroken door voorbijwandelende dronken jongemannen die obsceniteiten roepen. Na de derde keer is ze dat zo beu dat ze weggaat om op kot met haar vriendinnen wijn te drinken. Ik blijf achter zonder te horen wat nu haar probleem met cafés is.
In een laatste poging om het mysterie op te lossen, besluit ik een vriend uit de Kempen op te bellen. We spreken die avond af op café, maar net wanneer ik ga vertrekken krijg ik een bericht dat hij niet kan komen: door een spontane staking bij De Lijn rijdt er geen enkele bus naar Antwerpen. Ook de NMBS kan geen hulp bieden nadat het treinverkeer werd stilgelegd door spoorlopers. Na dagen van onderzoek heb ik nog altijd geen enkele reden gekregen waarom studenten niet op café gaan. Teleurgesteld moet ik het opgeven om dit mysterie te achterhalen. Misschien was ik wat te ambitieus; zo’n complex probleem als dit kan ik best overlaten aan de onderzoekers.
- Login om te reageren