Twisted Frames
Ter ere van Internationale Vrouwendag keken we naar het Turkse Mustang van Deniz Gamze Ergüven. Het verhaal volgt vijf weeszussen die bij hun grootmoeder en oom op het Turkse platteland wonen. Nadat de zussen met enkele jongens een spel spelen in de zee, besluit hun oom dat hun kuisheid is aangetast en dat ze daarom zo snel mogelijk moeten uitgehuwelijkt worden. Doordat ze om de beurt een echtgenoot aangewezen krijgen, wordt hun zussenband alleen maar versterkt. Ergüven geeft de toeschouwer een intieme blik in hun leven, zowel op momenten van verzet als van machteloosheid.
Die intieme blik wordt vooral verwezenlijkt door het gebruik van de camera. Doorheen het verhaal wordt de vrijheid van de meisjes ingeperkt. Onder andere door de bouw van hekken rond het huis lijkt de camera steeds dichterbij te komen, wat resulteert in een claustrofobisch gevoel, waarbij de kijker mee met de zussen opgesloten zit.
Vrijheid, zusterschap, vrouwelijkheid, angst en verzet staan centraal in Mustang. Wanneer we kennis maken met de zussen zijn ze nog jong en speels, maar ze worden al snel geforceerd om vrouw te worden. Omdat ze dit proberen te ontwijken, wordt hun vrijheid alleen maar meer ingeperkt. Toch blijven ze zich verzetten, onder andere door plezier te maken, grotendeels op het initiatief van de jongste zus. Niettemin blijft machteloosheid hen boven het hoofd hangen, waardoor ze uiteindelijk een ontsnapping plannen. Verder creëert de onderlinge spanning ook een angst, die effect heeft op de andere vrouwen van het dorp. Ze maken zich voortdurend zorgen over hun imago in het dorp en de gedachten van hun echtgenoten, maar durven af en toe toch een oogje toe te knijpen om de zussen uit de nood te helpen. Ergüven zet een realistische portrettering neer van zusterschap, omdat de zussen elkaar plagen, maar ook voor elkaar opkomen en zich over elkaar ontfermen. Mustang is hierdoor een mooie mengeling van universele thema’s en cultureel-specifieke elementen.
Verder zit het verhaal boordevol metaforen, zowel op narratief als op filmisch vlak. De deeghapjes die ze moeten bereiden zijn een spiegeling van hoe ze geforceerd tot vrouw gekneed worden. Daarnaast verbergt de vormeloze kledij die ze moeten dragen hun jeugdigheid. Bovendien lopen ze binnen soms letterlijk tegen de muur, op zoek naar een weg uit het huis, dat meer en meer een labyrint lijkt te worden. Dit wijst ook op het verstikkende gevoel dat ze ervaren en hun nood om te ontsnappen naar de anonimiteit van het verre Istanbul. Tenslotte herkenden we enkele elementen van Sofia Coppola’s The Virgin Suicides en Matilda van Roald Dahl.
We hebben zeker genoten van de bitterzoete film Mustang, maar voor ons miste er wel wat een wowgevoel. Toch vonden we de film zeker passen bij Internationale Vrouwendag.
★★★★
See you next time,
Twisted Frames
- Login om te reageren