To hate or not to hate? Niemand vroeg het, maar het antwoord is meestal van wel. Het is niet omdat ik maandelijks dit hekelschrift neerpen dat ik daarom ook een hater ben. In wezen ben ik de meest optimistische persoon binnen de redactie – alleen zet ik die versie van mezelf even aan de kant wanneer het nodig is. Het is namelijk beter om je frustraties te uiten dan om ze op te kroppen. Deze keer vertel ik je over mijn ervaring met de helse applicatie WhatsApp.
In deze voorlaatste editie van de welgeliefde haatfabriek wil ik het even hebben over een van mijn grotere frustraties in het leven. Als redelijk archetypische Gen Z’er baan ik mijn weg niet graag naar het gedrocht deze messaging app. De achtergrond is lelijk, de foto’s die mensen me sturen worden zomaar opgesloten in mijn camerarol en ik wil de moeite niet doen om uit te zoeken hoe ik dat moet aanpassen. Het is een verschrikking om de app te openen op mijn laptop, want om een of andere reden moet ik elke keer weer een QR-code scannen. Alle meldingen verdwijnen bij het openen van de app alsof ik telkens in één keer iedereen die me via het medium wil contacteren van een onenthousiast antwoord wil voorzien. Als ik je dus ooit geghost heb op WhatsApp, dan is het je eigen schuld. Je had me maar niet op die manier moeten benaderen.
Elke keer dat ik de app gebruik, roept het namelijk veel vragen in me op. Waarom zetten ze in het midden van een woord een hoofdletter? Welke millennial of codeerfanaat heeft die beslissing gemaakt? Als lowercase aesthetic enthusiast en trotse ontwerper van het nieuwe logo van dwars kan ik mij niet in die beslissing inleven. Waarom zou je die lelijke app willen gebruiken in plaats van Instagram, Messenger of zelfs Snapchat en de dm’s van TikTok? Communiceer wat mij betreft via mail of Teams, of maak een gezamenlijk Worddocument aan en typ daarin. Deel een Photoshopbestand en teken pictionarygewijs wat je wil zeggen. Stuur een postduif met de coördinaten van een geheime kist waarin je een geheime boodschap voor me hebt achtergelaten, maar durf niet om me te contacteren via WhatsApp. Ik zal het je nooit vergeven. Maak een gedeelde Googlekalender en zet je bericht in de naam van een activiteit. Maak een Spotifyplaylist met songtitels die de boodschap overbrengen. Ik kan niet stoppen met betere alternatieven te bedenken en ondertussen stuur jij me op WhatsApp. Denk daar maar eens over na.
Kleine disclaimer voor als je je aangesproken voelt: er zitten geen vijandige bedoelingen achter deze tekst. Als je diep gekwetst bent, kan je me altijd een whatsappje sturen. Zo lees ik het niet en word ik er niet mee geconfronteerd.
- Login om te reageren