Je examens zijn gedaan, je herexamens staan voorlopig nog niet voor de deur en je vlucht naar *vul hier de droombestemming in* vertrekt pas over een grove twee weken. Natuurlijk zoek je je vrienden en de zwoele buitenlucht zoveel mogelijk op, maar je bent je er ook van bewust dat je eindelijk kunt bingewatchen zonder aan je college van morgenochtend te hoeven denken. Vergeleken bij de ‘volgende aflevering start over 15 seconden’-melding van Netflix stellen alle verleidingen op Temptation Island weinig meer voor. Je slaapritme mag er dan al aan zijn voor de moeite, het kan geen kwaad om toch te gaan voor minder tijdrovende alternatieven. In die alternatieven voorziet dit artikel.
Pan’s Labyrinth: sprookje voor gevorderden
Begin 2018 konden jullie allemaal in de bioscoop gaan genieten van The Shape of Water, de stomme-schoonmaakster-wordt-verliefd-op-geschubd-onderwatermonster-film die naar de Oscars kwam om te zien en te overwinnen. Fantasymeester Guillermo del Toro maakte zijn magnum opus echter al een goede tien jaar eerder. In Pan’s Labyrinth heeft de jonge Ofelia alle reden om uit de werkelijkheid te ontsnappen: anno 1944 is haar tirannieke stiefvader een militair schaakstuk van de Spaanse dictator Franco.
Verwacht dus een pittig atypisch sprookje. Dat Ofelia gespeeld wordt door een (toen) tienjarig meisje, weerhoudt Del Toro er niet van om geweld zeer grafisch in beeld te brengen. Niet iedere filmkijker zal bestand zijn tegen de verschijning van de Pale Man, een grotesk filmmonster dat (het zal eens niet) z’n tijd graag vult met het verorberen van kinderen. Kijk je voorbij de macabere details, dan stuit je op een sprookjeswereld die adembenemend is vormgegeven. De weelderige soundtrack is de kers op de taart.
Filmmoment: een broeierige zomeravond, een zo groot mogelijk scherm. Voor de zekerheid: geen popcorn!
Nuovo Cinema Paradiso: liefde voor en door het beeld
Als klein jongetje ontdekte Salvatore de magie van de cinema. In de plaatselijke bioscoop mocht hij de filmrollen vasthouden die een gouden duo vormden met de projector. Toen hij iets ouder was, besprak hij met vaderfiguur Alfredo de toppen en dalen van het leven. Nog later ontdekt hij dat hij in zijn gedachten telkens weer terugkomt bij zijn eerste liefde: zij is een bron van melancholie, een ongrijpbare droom. Een levend teken van de dingen die buiten onze wil voorbij kunnen gaan. Uiteindelijk is Cinema Paradiso niet alleen een film over (de liefde voor) film, maar ook een hartverwarmende reflectie op het leven zelf.
Filmmoment: een warme nazomeravond, een goed glas wijn.
20th Century Women: California Dreamin'
In het zonnige Zuid-Californië klinkt de muziek van de Talking Heads over speelse coming-of-age perikelen. Een jonge tiener heeft geen mannen in zijn omgeving nodig om een man te worden. Een moeder en haar dochters vinden hun weg in een tekenend generatieconflict. Mike Mills (bekend van de film Beginners) schetst een levensecht tijdsbeeld met warme kleurtinten en slim gemonteerde archieffilmpjes. Veel grijpbaarder wordt ze niet, die eindeloze zomer.
Filmmoment: als de zon fel schijnt, want dat doet 'ie in de film ook.
Dazed & Confused: leven tot de zon komt
De laatste dag high school, het startsein voor de zomer. Dazed and Confused heeft geen groots verhaal, geen majestueuze drie-actstructuur. In plaats daarvan worden grenzen opgezocht, en overschreden. Vlugge zomerliefdes ontstaan en vervliegen weer. De film is een nacht, van vallende avond tot ochtendgloren. Er wordt geblowd, gepraat – nergens over gepraat – en rockmuziek klinkt uit de autospeakers. En ohja, herken jij de jonge punkversie van Matthew McConaughey?
Filmmoment: als je dan toch ooit overwoog een jointje te roken, doe het dan bij deze film.
- Login om te reageren