studenten krijgen de deur gewezen

Ten Prinsenhove, publiek of privaat?

29/04/2018
🖋: 

Ten Prinsenhove, de peda van de Stadscampus, heeft in 2016 haar deuren gesloten. Er zijn genoeg koten in Antwerpen om de 149 studenten die een nieuw onderkomen nodig hadden een dak boven het hoofd te bieden. Maar hoe zit het met de studenten die financieel minder sterk staan? En wat zijn de toekomstplannen voor de peda nu?

dat doet de deur dicht

Toen de brandveiligheid van Ten Prinsenhove werd onderzocht, werd het al snel duidelijk dat de renovatie van het pand geen kleine ingreep zou worden. Volgens Bart Heijnen, algemeen beheerder, heeft de raad van bestuur na wikken en wegen beslist dat renovatie geen optie is. De zoektocht naar een private partij die Ten Prinsenhove in erfpacht wil nemen is daarom in volle gang.

 

Wij vinden betaalbare koten heel belangrijk, dat houdt de universiteit toegankelijk voor iedereen. – Lola Laenen (Comac)

 

Veel studenten maken zich echter ongerust over het sluiten van de peda. Het was immers een locatie die het mogelijk maakte om betaalbaar op kot te kunnen, een luxe waar gretig gebruik van werd gemaakt. Waar de buitencampussen nog grote peda’s hebben, blijft de Stadscampus nu met lege handen achter. Vanuit Comac is een actiegroep de grond uit gestampt: Red ten Prinsenhove. Lola Laenen is een van de stuwers van de actie. “Het is een hele som geld natuurlijk, maar wij denken dat het haalbaar is. Onze eis is dan ook dat, als het echt te moeilijk is voor de universiteit om het te betalen, de overheid of ’t Stad garant zou moeten staan voor een lening.” De actiegroep heeft nog andere eisen: Ten Prinsenhove moet gerenoveerd worden, weer beschikbaar worden gesteld voor de financieel zwakkere student en dat alles voor een betaalbare huurprijs van maximaal 283 euro per maand. "Wij vinden betaalbare koten heel belangrijk, dat houdt de universiteit toegankelijk voor iedereen", laat Laenen weten.

 
verhoogde drempels

Bruno de Loght, departementshoofd Sociale, Culturele en Studentgerichte Diensten, vertelt waar de beslissing van UAntwerpen vandaan komt. “Studentenvoorzieningen vallen onder een apart budget", legt hij uit. "Het gaat om enkele miljoenen voor alle sociale voorzieningen, zoals financiële ondersteuning van studenten, psychologische begeleiding, catering en sport. Het is een vastgelegd budget dat bepaald wordt door de overheid.” De investering, of deze nu centraal vanuit UAntwerpen wordt voorzien of wordt geleend, zou uiteindelijk toch verhaald moeten worden op de studentenvoorzieningen. “Dit zou tot gevolg hebben dat de sociale diensten financieel zwaar belast worden en dat je het geld niet meer kan gebruiken waar het echt nodig is, studenten die het financieel moeilijk hebben bijvoorbeeld, de individuele dossiers”, brengt De Loght naar voren.

Ook bij de noodzaak van betaalbare koten die actiegroep Red Ten Prinsenhove aanhaalt, heeft De Loght zijn twijfels. “Wat voor ons belangrijk is, is dat studenten die het financieel moeilijk hebben de kans krijgen om aan onze universiteit te studeren, maar we stellen vast dat het grootste deel van die studenten niet op kot gaat. Wij hebben een analyse gemaakt bij de aanvragen van het studentenhome en de meerderheid die daar zit, heeft het financieel niet nodig.” Om de studenten die het wel nodig hebben tegemoet te komen, zijn er in samenwerking met de privésector gesubsidieerde koten. Dat zullen er volgend jaar 44 zijn, met prijzen vanaf 350 euro. Een kleine stap, maar wel een in de goede richting, want Laenen merkt terecht op dat die gesubsidieerde koten momenteel duurder, kleiner en weinig beschikbaar zijn.

 

De voordelige kotprijzen én de betrouwbare universiteit als kotbaas, verlagen de drempel om te gaan studeren. – Jonas (oud-bewoner)

 

De Loght werpt tegen dat minder gegoede studenten niet op kot gaan. Laenen wijt dat dan weer aan het feit dat de mogelijkheden tot gesubsidieerde koten te beperkt zijn. Misschien kunnen de oud-bewoners van Ten Prinsenhove nog een nieuw licht op de situatie werpen. Sebastiaan woonde vier jaar lang in de peda. Voor hem was de prijs geen vereiste, maar wel de voordelige deal. Ook voor oud-bewoner Andreas, die het laatste jaar voor de sluiting in Ten Prinsenhove woonde, was de betaalbaarheid doorslaggevend. “Mijn vader was op dat moment werkloos en mijn moeder werkte deeltijds”. Oud-bewoner Jonas zou in de nieuwe situatie dan weer tussen wal en schip kunnen zijn gevallen. Hij vertelt dat de voordelige kotprijzen én de betrouwbare universiteit als kotbaas, de drempel om te gaan studeren hebben verlaagd. De studenten die ondanks economische problemen (nog) niet op de bureaucratische draaimolen voor financiële steun zijn gestapt, maar wel gaan studeren, hebben baat bij een concept als de peda.

 

de deur intrappen?

Actiegroep Red ten Prinsenhove is een petitie gestart en heeft meer dan duizend handtekeningen verzameld voor het openhouden en renoveren van het pand. Eind maart is deze petitie overhandigd aan rector Herman Van Goethem. Amusant, noemde de rector het toen nog. Een ruime maand later is daar veel in veranderd. De rector heeft een brief verspreid die één ding duidelijk maakt: hij is not amused. Hij beschrijft de tekst bij de petitie als iets dat iedereen wel wil ondertekenen. “Indien ik niet beter geïnformeerd was, dan zette ook ik dadelijk mijn handtekening.” Maar de tekst is misleidend, waarschuwt de rector. “Comac negeert in zijn petitietekst alles wat we hen eerder, als antwoord op hun vragen, hebben meegedeeld.” 

De cijfers liegen er niet om. In de brief wordt een duidelijk plaatje geschetst van de kosten en baten van de renovatie. Om de inwonende studenten 164 euro voordeel te geven ten opzichte van de gemiddelde Antwerpse kotprijs, zal zo'n tien miljoen euro moeten worden geïnvesteerd in de renovatie. Daarbij zal het aantal koten moeten dalen van 149 naar 115. Om het voordeel dat de studenten hier hebben weg te strepen tegen de investering, mag de universiteit dus rekenen op meer dan 30 jaar (met de surrealistische hoop dat er in die dertig jaar geen nieuwe investeringen nodig zijn). Een simpelweg onverstandige keuze.

 

Om elitevorming te voorkomen hebben de meeste universiteiten en hogescholen eigen residenties. – David Danssaert (Comac)

 

Is daarmee alles gezegd? Niet bepaald. David Danssaert, voorzitter van Comac Antwerpen, springt voor de actiegroep in de bres. "Om elitevorming te voorkomen hebben de meeste universiteiten en hogescholen eigen residenties met kamers waarvan de huurprijs afhankelijk is van het inkomen van de ouders. Om dan te zeggen dat er geen studentenkamers door de universiteit voorzien kunnen worden omdat het een grote investering is met weinig financiële opbrengst, is bedrijfslogica." Danssaert merkt terecht op dat hoewel de investering vanuit financieel oogpunt geen goede keuze lijkt, ze wel de prijzen voor de toekomstige studenten waarborgt. Iets wat het private aanbod niet kan garanderen.

De focus van de universiteit lijkt echter eerder te zijn verschoven naar individueel niveau, dan echt te zijn verdwenen. "Alle studenten die het financieel moeilijk hebben, kunnen via de sociale dienst op basis van een individueel dossier financiële bijstand krijgen", benadrukt rector Van Goethem in zijn brief.
 

de deur op een kier

Is het private aanbod voor betaalbare koten dan echt niet toereikend? Op studentkotweb.be ziet het er nochtans vrij rooskleurig uit. Een op de drie koten die voor het aankomende academiejaar in Antwerpen wordt aangeboden, kost minder dan 300 euro. Bijna twee derde van die koten beslaat meer dan 15 m². Zolang er een overaanbod aan koten in Antwerpen is, lijkt de gesloten peda dus geen groot probleem voor de studenten te vormen.

De raad van bestuur lijkt zich hier niet nogmaals over te willen buigen. Is er hoop voor Ten Prinsenhove? “Ik denk dat de kans groot is dat het studentenkamers blijven. Die ruimte is nu door de stad Antwerpen vergund als studentenkamers. Als de erfpachter er iets anders mee wil doen, dan moet hij die bestemming ook laten wijzigen. Het is het gemakkelijkst voor de erfpachter om de huidige functie van het pand te behouden", laat Heijnen weten. Komt het dan toch nog goed met onze geliefde peda?