Climbing for Life

Tegenwoordig gaat er geen week voorbij zonder een lokaal sportevenement. De Ten Miles is lang niet meer het enige Vlaamse sportief hoogtepunt voor de huis-, tuin- en keukenathleet. Als je zo'n evenement eens goed bekijkt, kom je bijna altijd de organisatie Golazo tegen. Zij zijn het epicentrum van amateursportend Vlaanderen, met als doel iedereen, jong en oud, aan het sporten te krijgen. Het evenement Climbing for Life is één van hun paradepaardjes. Climbing for Life wordt twee keer georganiseerd, eenmaal ten voordele van de strijd tegen mucoviscidose en eenmaal ten voordele van de strijd tegen diabetes. 

Iedereen weet wel iets over diabetes. Het is een van de meest voorkomende chronische ziektes. Het codewoord is glycemie, oftewel suiker. De bekendste vormen van diabetes zijn type 1, een auto-immuunziekte waar het lichaam de pancreas die insuline maakt aanvalt. Als suiker de benzine van je lichaam is, en elke lichaamscel is een auto, dan is insuline de sleutel van je benzinedop. Krijg je de dop er niet af, dan kan de brandstof de cel niet in en verhongert de cel, ook al is er in het bloed voldoende suiker aanwezig. Bij type 1 is er op vroege leeftijd een destructie van de pancreas, met als gevolg geen sleutels meer. Deze mensen moeten insuline spuiten bij elke maaltijd, een zware en vermoeiende klus. Type 2 diabetes verschilt hierin dat de sleutel niet meer op de dop past, een insulineresistentie dus. Daardoor moet de pancreas meer insuline maken, in de hoop dat er dan toch een dop opent, maar zo raakt de pancreas uitgeput en krijgt men een combinatie van insulineresistentie en insulinetekort. Deze mensen worden eerst geholpen met medicatie, maar kunnen dusdanig escaleren dat ook zij insuline moeten spuiten. Het grote verschil met type 1, dat meestal een gevolg is van niet beïnvloedbare processen, is dat er voor type 2 risicofactoren zijn gekend, en er dus mogelijkheden tot preventie zijn.

Professor De Block, diensthoofd van de dienst endocrinologie van het UZA en voorzitter van de Diabetesliga gaf een woordje uitleg rond de preventie van diabetes type 2:

"Zit u momenteel in uw zetel dit artikel te lezen met een koekje of chipje erbij? Dan loopt u meer risico dan wanneer u net bent gaan joggen en nu een appel eet. Obesitas verhoogt het risico op diabetes met 16%. Een grote klinische studie, de Diabetes Prevention Program, heeft aangetoond dat mensen in een prediabetesstadium, waar de glycemie al te hoog is, maar nog niet hoog genoeg om de diagnose diabetes te stellen, hun risico op de ontwikkeling van diabetes tot 58% kunnen verminderen. Andere studies tonen ook aan dat als de diagnose diabetes is gesteld, controle van de ziekte en preventie van ernstige verwikkelingen drastisch verminderd kan worden met een goede suikercontrole, wederom in de hand gewerkt door een aangepast, gezond dieet en minstens 150 miuten intensieve beweging per week. Daarentegen zijn zaken zoals overgewicht en veel zitten directe risicofactoren voor het ontwikkelen van diabetes. Kom uit die zetel en beweeg."

Het Climbing for Life-evenement is maar een van de vele evenementen van Golazo om mensen tot bewegen aan te zetten. Interessant is wel dat voor deze bergtocht de organisatie een kleine groep mensen heel intensief heeft getraind. Deze mensen hadden ofwel diabetes of een heel ongezonde levensstijl. Zij hebben dus aan den lijve ondervonden welke impact de sportklik maken had op hun gezondheid. We vroegen het aan enkele leden van deze trainingsgroep.

Herbert Gregoor “Ik heb al 39 jaar diabetes type 1. Als jongere sportte ik veel en daardoor kende ik eigenlijk weinig tot geen problemen. De laatste jaren kampte ik echter met overgewicht en een heel slechte algemene conditie. Daarom heb ik me ingeschreven. Momenteel ben ik 12 kg lichter en heb 2.5 kg extra spierweefsel ontwikkeld. Dit merk ik ook aan mijn verbeterde suikerwaarden, een lichaam in goede conditie neemt insuline beter op. Met diabetes sporten is eigenlijk niet moeilijk, je moet wel voorkomen dat je met te lage suiker komt te staan, anders krijg je hypoglycemische klachten zoals wazig zicht of duizeligheid, maar in ergere gevallen ook bewustzijnsverlies. Daarom moet je regelmatig je bloedsuiker prikken. Onze voorbereiding was in het begin zwaar, maar beterde zienderogen. Er kwam ook veel begeleiding bij kijken. We kregen een conditietest bij Energy Lab en werden gescand om onze vet- en spiermassa te berekenen. Een diëtiste bekeek met ons hoe we onze maaltijden best aanpasten. Ik deed een viertal trainingen per week met als resultaat 5300 km in de benen. De uitdaging was enorm, en de Vogezen waren niet lief met koude temperaturen en regen, maar wat een euforie op de top. Met mijn eigen evenement, Sugar Herbie Day, hebben wij ook 4371 euro kunnen inzamelen voor diabetesresearch en preventie. Uiteraard blijf ik nu ook doorfietsen, niet alleen ben ik veel beter, ik voel me ook zoveel beter."

Christel Mettepenningen “Ik heb diabetes type 2 sinds 2012. Ik moest veel plassen, had veel dorst en bleek een HbA1C − lange termijnsuikermeting − te hebben van 6.5%. Eerst heb ik er weinig aandacht aan geschonken, tot mijn arts me met mijn neus op de feiten heeft gedrukt. Ik ben dan met een diëtiste beginnen werken en op 1.5 jaar tijd was ik 45 kg vermagerd. Op zich goed nieuws, maar dan ben ik terug beginnen snoepen en voor ik het wist was er weer 30 kg bij. De suiker stond dus ook weer heel slecht. Sport was niet echt mijn ding, tot ik voor de trainingsgroep van Climbing for Life werd geselecteerd. Door hun intensief programma en de begeleiding werd ik klaargestoomd voor de Vogezen. Toen ik de bergen zag opduiken, kreeg ik schrik. Geraak ik daar wel over? Maar het is me gelukt, met tranen in de ogen heb ik de finish gehaald. Wat een geweldig gevoel. Ik had het nooit geloofd voordien dat ik dit zou kunnen. De leuze van het programma luidt: ‘Diabetes doesn’t stop us’ en daar ben ik nu helemaal mee akkoord.”

Thomas Nuijttens “Ikzelf heb geen diabetes, maar ik leefde enorm ongezond en deed weinig aan sport. Daardoor had ik dus heel wat overgewicht. Mijn grootmoeder is destijds gestorven aan gevolgen van diabetes, dus het werd hoog tijd iets te veranderen. Anderhalf jaar geleden heb ik een fiets gekocht en besloten om aan mijn gewicht en voeding te werken en met enig resultaat, maar nog niet hetgeen ik verhoopt had. Toen ik mij inschreef in de groep die begeleid ging worden, werden testen uitgevoerd en werd ik heel intensief begeleid met als gevolg een verlies van 20 kg. Niets anders dus dan blije gezichten naarmate ik vorderde. Het evenement zelf was fantastisch ondanks de barre weersomstandigheden. Ik heb de grote rit van 111 km gedaan, op mijn eigen tempo en onder begeleiding. Het was puur genieten. Ik ben achteraf gezien zo trots op dat team, maar ook op mezelf. Mijn teamgenoten hebben ook aangetoond dat zelfs met diabetes je de hoogste toppen kan scheren, maar je moet er wel zelf in geloven, dat is dan ook mijn boodschap aan alle anderen die hetzelfde overwegen, maar de stap nog niet gezet hebben. Gewoon doen!"

De reden dat Golazo deze mensen zo intens getraind heeft, is volgens professor de Block ook heel duidelijk: " Iedereen kan dit aan, mits enige vorm van begeleiding. We zijn hier geen bende superathleten, maar we zijn wel collectief gezond bezig. Op deze manier is de boodschap ook heel duidelijk. U kan dit ook!"

Ook onze redacteur deed een poging tot bergbeklimmen, maar helaas pindakaas bleek de dwarse fiets niet bestand tegen deze uitdaging. Daarom nog een algemene tip aan eenieder die wenst te starten met fietsen of wilt deelnemen: laat je fiets op voorhand goed controleren! Climbing for Life kende dit jaar een fantastisch aantal deelnemers. 2841 straffe types hebben de Vogezen bedwongen. Via sponsoring van de deelnemers en donaties werd maar liefst 94.441,57 euro ingezameld voor de strijd tegen diabetes.

Het Climbing for Life-evenement gaat ook volgend jaar door, wederom in Gérardmer in de Vogezen. Er is eveneens een editie die zich focust op mucoviscidose, zij gaan de Stelvio in Italië bedwingen. Voor informatie ga je best naar www.sport.be/climbingforlife.