aapjes kijken in het MAS

17/06/2017
studeren in het MAS (© STUDY360)
Bron/externe fotograaf

STUDY360

🖋: 

De Antwerpse studenten mogen zich gelukkig prijzen met een initiatief als STUDY360, want anders zouden we allemaal gebonden zijn aan ons kot of de overvolle universiteitsbibliotheek om te studeren tijdens de blok. Van de vele studielocaties is er één mijn absolute favoriet: het MAS. Velen zullen mij voor gek verklaren; en ik geef ze gelijk. Studeren op de achtste verdieping van het Museum Aan de Stroom is een uitdaging an sich. Echter, wie een wit aura van rust en concentratie om zich heen weet te creëren, kan deze externe prikkels het hoofd bieden.

Ik zal er geen doekjes om winden. De grootste uitdagingen zijn de roltrap en de toeristen. Om met statistische termen de context van dit artikel te verduidelijken: de roltrap is de constante, en de toeristen zijn de onafhankelijke variabelen. Samen zeggen ze iets over de afhankelijke variabele: ‘concentratie bij de studenten’ of ‘studieplezier’, you name it.

 

De roltrap maakt een constant geluid. Soms ligt ze even stil, maar als er toeristen (en soms ook studenten) zijn die hun voeten aan de voet van de roltrap zetten, begint ze met hetzelfde gegrinnik haar rondes opnieuw te draaien. Al gauw zul je hieraan gewend raken (of niet) en kun je de mechanische trap in je aura toelaten.

 

Toeristen zijn een ander verhaal. Die vind je (letterlijk) in alle soorten en maten. Eén ding hebben ze gemeen: de verbaasde gelaatsuitdrukking. Je hoeft niet paranormaal begaafd te zijn om te kunnen opmerken wat er in hun hoofden omgaat als de roltrap ze de eerste perikelen, tot duidelijk herkenbare silhouetten, van studerende studenten tentoonstelt.

 

Het gebruik van het werkwoord ‘tentoonstellen’ is geenszins toevallig gekozen. Want in principe is alles in het MAS een tentoonstelling zodra je de eerste centimeter van de begane grond hebt bestegen. Sommige toeristen lijken ook te denken dat de Antwerpse studenten voor hén achter houten tafels en stoelen zijn gezet, als attractie. Andere reizigers denken dat het houten meubilair altijd aanwezig is in het museum, en dat studenten daar dankbaar gebruik van maken.

 

Sommige toeristen schuwen het niet om een foto van de aapjes te nemen, of om rond te blijven hangen op de achtste etage. Want het blijft toch wel een bijzonder gezicht, en blokkende studenten zijn normaal nergens te spotten op vakantie. Anderen eigenen zich het houten meubilair zelf toe en spreiden hun stadsplattegrond uit over de plek, die eigenlijk voor studenten bedoeld is! En ja, het gros van de toeristen is luidruchtig – landen van herkomst buiten beschouwing gelaten.

 

Maar goed, mijn favoriete plek bij het raam (en dus met de roltrap en de toeristen in mijn rug) was bezet. Noodgedwongen moest ik plaatsnemen pal naast de constante, om iedere onafhankelijke variabele voor bij te moeten zien komen. Mijn aura was verbroken en mijn concentratieniveau gedaald tot beneden het absolute nulpunt. Mijn dwarse instinct begon tegen de binnenwand van mijn schedel te kloppen, met dit artikel als resultaat. Nu moet ik weer verder om mijn aura vanaf de basis weer proberen op te bouwen. Dat is niet altijd even makkelijk. Hopelijk houdt studeren in het MAS een significant, positief verband met mijn examenresultaten.