Het is vandaag 10 juni 2029 en hopelijk mijn laatste examendag ooit. Eigenlijk was ik liever thuisgebleven — en deze keer niet uit angst voor een buis. Het is de weg naar de aula die mij schrik inboezemt; sinds enkele weken zijn de straten levensgevaarlijk door een heuse zombie-apocalyps. Helaas, thuisblijven en de deuren barricaderen is geen optie, want deze situatie geldt niet als overmacht bij examens: “Een zombievirus is geen excuus om niet te komen opdagen op een examen. Dat is het alleen wanneer het om een onverwachte uitbraak gaat en studenten niet tijdig voor wapens kunnen zorgen”, aldus UAntwerpen.
Misschien moet ik niet te hard klagen; we hebben al erger meegemaakt. Nadat Trump de nucleaire afvuurcodes in een groepschat liet rondslingeren, moest ik vorig jaar tijdens een kernoorlog lessen volgen. De Studentenraad hield toen een vrij lange uiteenzetting over de gevaren van radioactieve blootstelling en vroeg om lesopnames beschikbaar te stellen zodat studenten thuis konden blijven. De universiteit was het daar niet mee eens: “Studenten hadden ruim de tijd om gaspakken aan te schaffen en de overheid deelt al jaren gratis jodiumtabletten uit. Met deze voorzorgsmaatregelen kunnen studenten veilig naar de les blijven komen.” Ik deed toen ook niet flauw en ging naar al mijn lessen. Door de straling is er wel een oor op mijn achterhoofd gegroeid, maar daar hoor je mij niet over klagen: nu kan niemand nog achter mijn rug roddelen.
Een minder fijn effect van de straling was dat de vleermuizen op de buitencampus muteerden tot monstruositeiten van drie meter groot en mensen begonnen aan te vallen. Toen heel wat studenten hiervan hinder ondervonden, riep de Studentenraad tijdens de volgende examenperiode op om goodwill te tonen voor de slachtoffers. Ook hier was UAntwerpen het niet mee eens: “Vleermuizen zijn roofdieren en dat is altijd al zo geweest. De normale werking van het ecosysteem kan niet worden ingeroepen als overmacht. Studenten die zich onveilig voelen, kunnen vermijden om na het donker buiten te komen.” Dat was ook meteen de laatste aankondiging van de rector voor de vleermuizen het rectoraat binnenvlogen en hem meenamen.
Ik heb dat al overleefd, dus deze laatste examenperiode zal ik ook wel doorkomen. Bovendien is de universiteitsbuurt nu de veiligste plek, want er zijn amper hersenen om te eten. Ik raap al mijn moed bijeen en wandel naar het gefortificeerde M-gebouw. Heaas gaat het onderweg mis en beland ik midden in een zombiehorde. Mijn kettingzaag van AliExpress blijkt niet te werken waardoor ik amper kan ontkomen. Ik kijk naar mijn arm, zie de bijtwonde en weet dat het weldra voorbij is. Ik besluit het enige zinnige te doen in deze situatie: de universiteit bellen om te zeggen dat ik mijn examen zal missen. “Heb je hier een doktersbriefje voor? Anders moeten we je op ongewettigd afwezig zetten.”
- Login om te reageren