sprakeloos door spoken word

Het cultuurhuis De Studio staat bekend om zijn avondvullende programma’s waar zich in elk zaaltje of kamertje een andere act afspeelt. Ook deze avond was dat niet anders. In verschillende zalen, die baadden in een roaring twenties-thema, ontdekten we verschillende poëtische acts.

We startten de tocht in de Secret Bar, waar de jonge poëten van Deus Ex Machina werk brachten dat ze tijdens een retraite aan zee geschreven hadden. Ook al hoorden we veel verwijzingen naar het ruisen van de golven, het was over het algemeen wel sympathiek.

De hoofdact van de avond speelde zich af in de Lounge, ofwel de grote zaal van De Studio. Toekomstig stadsdichter Maud Vanhauwaert beet de spits af, en bracht met haar grappige en soms ontroerende stukken het hele publiek aan het (glim)lachen. Je zou kunnen zeggen dat het bijna stand-up was, maar dan met een literair randje aan. Na haar volgden voornamelijk vrouwen, die allemaal een andere invulling aan het begrip ‘gesproken poëzie’ gaven. Lisette Ma Neza bracht klassieke slam poetry, waarmee ze ons kolonialistisch verleden aanklaagde, Astrid Haerens een meer verhalende tekst. Wat er in alle performances primeerde? Herkenbaarheid, af en toe humor en vooral ritme. En een knullige dj die even moest zoeken naar de juiste beat, dat ook.

We hadden het al over kleine zaaltjes. En kleine zaaltjes, dat betekent een intiemere sfeer. Dat was dan ook te merken tijdens performances waar we als publiek mochten participeren. In een literair casino zetten we chips in, waarna het lot ons bij een willekeurige dichter plaatste. Intimiteit verzekerd!

Wie na die woordenstroom nog zin had om de beentjes los te gooien, kwam aan zijn trekken tijdens het optreden van Antwerpse artiest TheColorGrey. Verder dansen kon tijdens de afterparty, waar disco en funk primeerden. Een mooie ontlading na een avond vol literatuur.

Ons algemeen oordeel? We merkten dat er een groot verschil is tussen een poëzie die geschreven is om te performen, en poëzie die je beter in stilte leest. Het eerste type werkt op een podium, het tweede type geeft een eerder hermetische indruk. Hoe dan ook raden wij zeker aan om eens te gaan luisteren naar jonge, poëtische stemmen. Een prachtige tekst door een goede performer brengt je namelijk in vervoering, en biedt mogelijkheden die het papier niet heeft.