Schuppenboer Winter

Het zijn moeilijke tijden voor brouwers van winterbieren nu Koning Winter nog maar een schim is van zichzelf. De herfst is naadloos overgegaan in de lente en de lente is dat triestige seizoen waarin alles is toegezegd, maar niks geleverd. De lente is wachten. Wachten op de PlayStation 5, de GeForce RTX 4090, nog meer bitcoins, een pakket van Bol dat er al had moeten zijn maar vertraging heeft omdat er geen minderjarigen meer mogen werken. Wachten op examens, op punten en een diploma, op Valentijn en de ware liefde en op een toekomst waarin winters niet meer bestaan omdat we te veel PlayStations en cryptobrol kopen. Wachten, wachten, wachten.  

Regelmatig hoort Bierman verhalen over mensen die vreugde ervaren bij het zien van de eerste bloemen en die vlinders in hun buik krijgen bij de eerste waterige zonnestraal. Vermoedelijk bestaan er dus ook wel mensen die graag lente hebben. Maar dat neemt niet weg dat het seizoen van onvervulde verlangens duidelijk het verst van allemaal van onze oververhitte tijdsgeest afstaat. Gelukkig is het tegenwoordig perfect mogelijk om meteen de zomer te kopen, of toch minstens het vliegtuig daarnaartoe. Eerst examens, punten, een diploma, werk en veel geld en vanaf dan altijd zomer. Een mens kan maar dromen.  

Uit respect voor het handvol brouwers dat koppig winterbieren blijft brouwen, terwijl de temperaturen hardnekkig hoog zijn gebleven, heeft Bierman op Driekoningen jongstleden zijn kerstboom met ballen en al verbrand in de vuurkorf op zijn terras, onderwijl een Schuppenboer Winter drinkend. Het bier wordt gebrouwen door Brouwerij Het Nest uit Oud-Turnhout en is een uitstekende Schuppenboer Grand Cru die een jaar lang gerijpt heeft op oude rumvaten uit Jamaica. De kleur is iets donkerder dan het blonde origineel en de smaak iets (volgens sommigen: overweldigend) … rummiger. Er zit inderdaad een niet onverdienstelijke belofte van hout, alcohol en piraten in de Schuppenboer Winter, wat het bier niet enkel een stevig smoelwerk, maar ook een behoorlijk koudeverbijtend vermogen geeft. 

Terwijl de kerstboom rustig wegknettert en af en toe een glazen kerstbal kapotknalt als een vage echo van het al lang vergeten oudjaar, overvalt Bierman plots een fel heimwee naar de lange winteravonden van weleer waarin de sneeuw kniehoog stond en bijtende vorst nog de koning was in Koning Winter. Vandaag is Koning Winter een Schuppenboer geworden en straks steken de eerste mottige bloemen weer hun kop boven de grond. Sic transit gloria mundi.