muze

poëzie

26/06/2019
🖋: 
Auteur extern

Marieke Ornelis


Als ik een muze had zou jij het zijn
Zou ik schrijven over
Hoe jij je gedachten om geweien vouwt
Hoe koperdraad je lijf dooradert
Hoe je soms de werkelijkheid nadert
Maar nooit raakt
Horizontale asymptoot
Horizontaal over elkaar
Ik ben nooit goed geweest in wiskunde
We bevinden ons ergens tussen nul en oneindig

Zou ik schrijven over
Hoe fietszadelschedels in kudde door jouw kamers zweven
Hoe je handen zich even
Snel nestelen in natte klei
Als in natte vrouwen die lijken op Persephone van Bernini
Marmervlees
Koudwatervrees
Hoe jij vrouwen doet opstijgen als rooksignalen verspreid in een stad
Ik ben er één van
Ik roep: brand

We bevinden ons ergens tussen nul en oneindig

Hoe je me in mijn imaginaire boomhut in het donker omhult
Met obscure muziek onder andere
Hoe je zegt kijk
Alles wat we zien is op weg naar het einde
Kijk kijk
Maar alles wat we niet kunnen zien zal blijven de ruimte die niet tussen ons in is
Kijk
Passie is een spel van clair-obscur
Kijk
Hoe je zegt kijk
En ik meer en meer een rooksignaal word
Ik roep: brand

Hoe je woorden openbloeien of uit elkaar spatten
Afhankelijk van hoe zwaar we ons bezatten
Afhankelijk van je zinsbouw klemtoon klankkleur
Of de avondgeur
Of de ochtendlucht
Hoe je zucht
Als het te snel licht wordt
Je bent nooit goed geweest in wiskunde maar wel in bed
Hoe je groot en sterk bent en met je lijf een echte boomhut om me bouwt
Hoe ik zeg dat ik groot en sterk genoeg ben zo en jij me bijna gelooft

Of op z’n minst je best doet
Verticale asymptoot
Je schiet hoog de werkelijkheid voorbij
De ruimtevaarder zwaait
Heeft me een bericht gestuurd en mijn hemellichaam licht op onder het scherm
Of ik een muze heb

Limieten zijn voor mensen die goed zijn in wiskunde
We bevinden ons ver buiten nul en oneindig