Je zal het maar voorhebben: het ligt op het puntje van je tong en toch kan je er niet opkomen. Dat ene woord ontglipt je keer op keer. Ook dit jaar schiet dwars alle schlemielen in zulke navrante situaties onverdroten ter hulp. Maandelijks laten we ons licht schijnen op een woord waar de meest vreemde betekenis, de meest rocamboleske herkomst of de grappigste verhalen achter schuilgaan. Deze editie het begrip ‘katvanger’.
Je kent het waarschijnlijk wel. Dat moment dat je na een stevig nachtje uitgaan wakker wordt met een blanco mentaal logboek van de avond voordien. Als je dan op je bankrekening kijkt, komt er een misselijkheid op die niet enkel het gevolg is van die vreselijke kater. Dit is alweer een moment waarop je denkt: ‘student zijn is duur’. Wanneer je dan - zonder succes - in je portefeuille die verdwenen euro’s probeert terug te vinden, bestaat de kans dat je voor een fractie van een seconde overweegt om katvanger te worden.
Als je had gehoopt dat deze dwars een vergeten studentenjob zou vrijgeven waarin de functieomschrijving bestaat uit ‘katten vangen’, moet ik je teleurstellen. Het woord kat verwijst hier niet naar het huisdier, maar betekent hier zoveel als fooi. Een katvanger helpt criminelen om onder de radar te blijven. Hij laat een bedrijf, bankrekening of voertuig op zijn naam zetten zodat criminelen verder illegale praktijken kunnen uitvoeren in de naam van een katvanger. Je krijgt geld, maar daarbij komt ook het risico op strafrechtelijke vervolging indien de praktijk aan het licht komt. Vergelijk het met Russische roulette: een gevaarlijk alles-of-nietsspel.
Katvangen gaat overigens ook vaak gepaard met oplichting van een onwetend slachtoffer. Bovendien wordt het oplichten meestal niet meer face to face afgehandeld, maar via chatberichten of e-mails. Je hebt vast wel eens een e-mail gekregen die er verdacht uitzag. Nu, we zijn allemaal universiteitsstudenten en slim genoeg om niet te geloven dat je een afstammeling bent van één of andere prins in Afrika, maar stel je deze situatie even voor als je die e-mail tien jaar geleden had gekregen. Of je het nu wilt toegeven of niet, toen zat de roze bril nog op je neus.
Dus, als je nog eens wakker wordt met een ‘zwart gat’ en ettelijke euro’s minder, vergeet katvangen, maar bel even naar je vrienden waarmee je op stap bent geweest. Zij hebben waarschijnlijk hetzelfde gat in hun portefeuille. Beter dan in de criminele onderwereld van België te belanden, is het solidariteitsgevoel dat je creëert door samen blut door het leven te gaan. Vergeet niet: un pour tous et tous pour un!
- Login om te reageren