dwars kan duurder

Het was een mooie namiddag in Kent en zonder opgedrongen high tea, maar met een welverdiende gin en tonic. En mochten we niet om de haverklap gevraagd zijn of we nu echt niet naar die schets van Rubens wilden komen kijken, had ik er misschien nog van kunnen genieten ook, maar helaas. Het was maar een kopie van wat er in Antwerpen hing, maar zeer de moeite. Zo werd ons verteld. Ondergetekende zwichtte en ruilde al snel het herfstzonnetje in voor spotjes in een kleine exposéruimte.

Een schets. Een paar lijnen op papier waarvoor belachelijk veel geld betaald is, was het niet voor de historische waarde. Je zou schrikken van wat sommige consultants aanrekenen voor enkel een schets, werd ons verteld. Mijn gedachten gingen onwillekeurig uit naar de financiële schets die de grote hervorming van dwars mogelijk moet maken. Die kostte niets. Maar bracht ook nog niets op. Ziet u, als het aan mij ligt, wordt dwars betalend. Dat uitleggen is echter een helse taak aangezien de redactieleden stuk voor stuk financiële analfabeten zijn. En ja, dat is uiteraard zo omdat studenten economie zich niet onbetaald inzetten. Dat doen enkel de creatievelingen. Nu kan u de Brombeer van veel betichten, maar niet van creatieve inborst. Zij dat misschien de reden dat de Brombeer de enige is op de loonlijst van dwars. Rept u daar nu alstublieft met geen woord over tegen de jonge collegae, want dat helpt de onderhandelingen niet.

De kans is dus groot dat de volgende dwars in jullie handen gekocht is aan de democratische prijs van € 3,70, een luttele prijs als we rekenen hoeveel bloed, zweet en tranen met de maak gepaard gaan. Het extra geld zou dwars goed doen. Een groter, geventileerd lokaal nu ik aan dat zweet denk, maar ook belangrijkere dingen. Zo zouden wij met dat geld eindelijk een deftige hoofdredactie kunnen aannemen. Maar goed, dat is nog niet voor morgen en er is ook altijd die minieme kans dat uw dierbare columnist en kapitalistische strijdmakker deze slag verliest. Dat is dan ondanks de briljante financiële schets die hij als belangrijkste wapen inzette. Een troost kan dan zijn dat de schets misschien in het nu niets opleverde, maar in de annalen bekend zal staan als een belangrijke en moedige stap in de aanval op het wanbeheer bij dwars. Ingekaderd, opgehangen aan een galerijmuur en mooi belicht zal hij dan als bedevaartsoord dienen. En dat iemand er in de verlichte toekomst grof geld voor neerlegt, preferabel verkregen uit fiscale oppuntstelling, kan men dan enkel toejuichen.

Mijn gin en tonic smaakte wonder boven wonder iets zoeter toen ik eindelijk terugkwam van de vervelend lange uitleg over de nieuwe aanwinst. Soms doet wegdromen wonderen.