ALLES EN NIETS

haatfabriek | satire

18/05/2024
🖋: 

To hate or not to hate? Niemand vroeg het, maar het antwoord is meestal van wel. Het is niet omdat ik maandelijks dit hekelschrift neerpen dat ik daarom ook een hater ben. In wezen ben ik de meest optimistische persoon binnen de redactie – alleen zet ik die versie van mezelf even aan de kant wanneer het nodig is. Het is namelijk beter om je frustraties te uiten dan om ze op te kroppen. 

Het is weer eens de laatste dwars van het jaar en daarmee de laatste haatfabriek ooit. Met veel veranderingen voor de boeg wil ik even reflecteren over het haatjaar dat we achter de rug hebben. Er zijn namelijk veel dingen waar ik niet over heb kunnen schrijven, waarover ik vind dat er toch wat haat verspreid mag worden. Een speedrun, als je het zo wil noemen. Hier gaan we.

Autoalarmen. Rijexamens. De rijinstructeur die me op die ene grote rotonde in Wommelgem met meerdere rijvakken heeft gestuurd zonder waarschuwing. Mijn leerkracht Engels in het middelbaar die me geen punt bij wou geven terwijl ze zelf toegaf dat het antwoord dat ze fout had gerekend wel degelijk juist was. Mensen die te laat komen in de les én veel lawaai maken. Het feit dat ik op tijd was, wil namelijk zeggen dat ik te weinig geslapen heb. Gelieve mijn rust te bewaren. De PowerPointpresentaties van de gemiddelde UAntwerpen-professor die naar gewoonte mijn rust nooit bewaren. De verplichte proffenevaluatie die je moet invullen na elk semester en vooral alle dubbele vragen die erin staan. Mensen die op je haten als je eens één keer bij een prof gaat slijmen. Mensen die vinden dat alle poëzie moet rijmen. Elliptische zinnen. Mensen die  veel verkleinwoorden gebruiken. Mensen die tegen oude mensen praten alsof het kleuters zijn. Mensen die hun bankrekeningnummer niet in een apart bericht sturen. De chaos die over mijn hoofd neerdaalt als ik veel dingen na elkaar opsom. Ik stop dus maar beter. 

Zo, nu ben ik even uitgehaat. Wat er nu voor me op het pad ligt, weet ik even niet. Misschien kan ik gewoon stoppen met dramatiek faken en even wat geluk uitstralen? De dingen opsommen waar ik dankbaar voor ben? Een lijstje maken van alle dingen die ik de voorbije jaren geleerd heb? Wacht, ik haat lijstjes. Ik haat het vooral om zelf lijstjes te maken met het constante gevoel dat ik menig lijstonderdeel aan het vergeten ben. Het woord menig haat ik ook. Sorry Emma Mertens.

Kleine disclaimer voor als je je aangesproken voelt: er zitten geen vijandige bedoelingen achter deze tekst. Als je diep gekwetst bent, kan je me altijd een mailtje sturen met een eigen minihaatfabriek. Let wel op dat je er geen lijstje van maakt.