we zullen nooit in de toekomst geloven, we zullen hem maken

utopia in absentia
22/11/2013
🖋: 
Auteur extern
Elvis Peeters

Niemand dacht nog aan de verzengende, uitzichtloze zomer van 1976.

Dit was 1977, het jaar was halfweg en de nieuwe zomer lag broeiend aan onze voeten. Ik heb zin om te dansen, alleen maar dansen, "The night away", zoals The Motors zingen, en ik spring een dans die de meisjes niet begrijpen. Ik lijk onvermoeibaar.

"Lust for life" klinkt het door de luidsprekers, met rammelende, donderende drums, een strakke, hakkende basriff, en ik voel hoe mijn benen vanzelf dit ritme vinden, hoe soepel ik dit dans, hoe weinig het me kan schelen welke indruk ik wek, want altijd had dansen een beweging geleken die ik nooit onder de knie zou krijgen, altijd had ik stuntelend, bedeesd, ingehouden willen proberen hoe anderen het deden, de meisjes met hun wiegende heupen, de jongens armenzwaaiend, maar nooit was ik verder gekomen dan wat stampen en schuifelen, ‘Satisfaction’, ‘Locomotion’, ‘Nights in white satin’, tot ik het allemaal van me afschopte, omdat ik begreep dat het zinloos was te leren wat je niet werkelijk wou kunnen, terwijl je al kon wat niemand je zou willen leren, je hoefde het maar te doen.

En opgezweept door de gedachte dat alle generaties dansenden vóór mij nooit dit verpletterend stuwende nummer hadden gekend, geef ik alles wat mijn voeten vermogen. Als het allemaal waar was, zelfs als het allemaal gelogen was waar punk voor stond, dan wilde ik er niet onderuit.

We zullen nooit in de toekomst geloven, we zullen hem maken.

Ik danste in mijn eentje, haast tot ik erbij neerviel.

Ik ga mijn gang in deze zomer die ik nooit zal vergeten omdat het de eerste zomer is waarmee ik me bemoei.

 

Ik was erbij en ik weet wie er nog bij waren.
Het was een zwerm.
Wij wilden een richting uit.
Wij bleven niet bij de pakken zitten.
No future! Dat kon alle richtingen uit.
En wij zouden die bepalen.
Dat deden we.
Dit heden, hier, nu, was onze toekomst.
Punk was onze speeltuin.
I am a poseur
I don’t care

Wij hadden ideeën, wij hadden een doel.
I wanna be me
Wij solliciteerden niet bij een krant of een weekblad.
Wij maakten ons eigen magazine.
Anarchy
Wij hadden energie, en wilden die gebruiken.
Niet om voort te zetten wat er al was,
No future
maar om onze eigen levens te leiden.
White riot
Know your rights

Vandaag bepalen mijn vrienden de marktstrategieën van bedrijven.
Ze analyseren consumentengedrag,
Get a grip on yourself
of ze runnen een reklamebureau en adviseren politieke partijen hoe de media te bespelen.
No more heroes
Anderen hebben hun eigen ICT bedrijf.
Pretty vacant
Wij kennen de wetten van de vrije markt.
We’re all prostitutes
Alles kan.
No rules
Alles mag.
I’m a cliché
We zijn ertoe in staat:
Blitzkrieg Bop
Alles ist gut
I’m against me
Be a carcass
There’s no hope
My aim is true