De Tamagotchi: het elektronische huisdier van de jaren ’90. Met slechts drie knopjes was spelen, voeden en poepruimen nog nooit zo makkelijk. “Nog praktischer dan een goudvis”, moeten vele ouders gedacht hebben. Het alarmerende gepiep om aandacht werd echter snel de nachtmerrie van elke ouder en leraar.
REWIND De Japanner Aki Maita ontwierp in 1996 het huisdier in sleutelhangerformaat. De naam werd samengesteld uit het Japanse woord voor ei ‘tamago’ en het Engelse woord ‘watch’. Dit huisdiertje kon alle vormen aannemen, van kat tot dinosaurus. Veertien jaar geleden had ik er ook zo eentje op mijn verlanglijstje staan. Uiteindelijk kreeg ik de ‘oceaan Tamagotchi’, waarin ik tal van vissen, zeepaardjes en dolfijnen heb opgevoed.
PLAY Het begon allemaal met een ei op het schermpje, waar een kikkervisje uit verscheen. Vervolgens moest deze baby regelmatig verschoond en vermaakt worden om te kunnen opgroeien. Om de zoveel minuten piepte het computertje om duidelijk te maken dat er iets moest gebeuren. Als alle oproepen braaf beantwoord werden, groeide het kikkervisje uit tot een prachtig zeepaardje of een gelukkige Flipper. Verwaarloosde je het diertje echter langer dan een dag, dan veranderden Flippers vinnen in een stel vleugels en vloog hij onder begeleiding van dramatisch gepiep naar de virtuele hemel. Gelukkig zat er op de achterkant een roze resetknop, waardoor er snel een nieuw ei kon gelegd worden.
FAST FORWARD Na enkele maanden speelplezier sloeg bij velen de verveling toe en verdween de piepende sleutelhanger ver weg in de kast. Toch is het fenomeen van het virtuele huisdier niet volledig verdwenen! Op het internet zijn er diverse websites zoals DigiDier.nl, waar weer naar hartelust kan gespeeld worden. En er zijn nu zelfs ‘huisdierenapps’ voor de smartphone, waardoor je je snoezige virtuele vriendje weer overal mee naar toe kunt nemen. Gelukkig nu mét knop om het geluid wat stiller te zetten.