Vergeet Jan Fabre, Luk Perceval en andere grote namen: nieuw fris bloed is in aantocht. Martijn Gielen (21) studeert Taal- en Letterkunde en ademt theater. Onlangs nog op de planken in de Bourlaschouwburg, nu op tournee met theater Zuidpool, straks een eigen bewerking van Rob De Graafs Two Skin. “Theater maken is mijn grote droom.”
Als kleine uk kwam Martijn bij theater Kaboekie in Zonhoven terecht. Zich verkleden en een dief spelen? Dat zag hij wel zitten. Vanaf het middelbaar ging hij jaarlijks op theaterkamp in de zomervakantie waar hij Bart Van Gyseghem leerde kennen, die samen met zijn vrouw en muzikant Piet Slangen, het amateurcollectief ‘Tist! oprichtte. “Ze kwamen op het idee om Van den vos Reynaerde te spelen en ze vroegen of ik zin had om mee te doen,” vertelt Martijn. “Het idee stond er al, maar we hebben de voorstelling echt met vier mensen gemaakt. We hebben samen nagedacht, geschreven, gespeeld, elkaar bijgestuurd. Zo zijn we gekomen tot ons eigen verhaal: Vos. Een geweldige ervaring en een nieuwe manier van werken.”
Voeten op de grond
Plots speelde Martijn in de Bourla − het mekka van theaterminnend Antwerpen − in het kader van AmateurToneelhuis. “Eerst kon ik het niet geloven, maar daarna besefte ik dat het ook maar een podium is. Het is een symbolische plaats, maar ik heb niet meer mijn best gedaan dan anders.”
Ondertussen toert hij nog mee met Faust van Theater Zuidpool. “Ik leg de programmaboekjes klaar, regel vrijkaarten en zorg dat de acteurs alles hebben wat ze nodig hebben, zodat zij zich kunnen concentreren op de voorstelling. Eigenlijk ben ik zo’n beetje de loopjongen, maar ik vind dit geen minderwaardige functie. Op deze manier mag ik overal mee naartoe, leer ik mensen kennen en maak ik het reilen en zeilen achter zo’n professionele productie mee.”
Om alles te combineren, schuift hij zijn studie vaak aan de kant. “Na een dag repeteren nog schrijven om een opdracht op tijd klaar te krijgen, is niet leuk. Het bezorgt me veel stress en ik slaap er slecht van, maar ik heb de druk wel nodig.”
Toekomstmuziek
Martijn wil graag nog een opleiding theaterregie volgen en later zijn eigen theatergezelschap oprichten. “Ik heb het gehad met het postdramatische dat van theater iets wazigs en experimenteels maakt. Ik wil persoonlijk theater maken, waar steeds stukjes van mezelf in zitten. Als het publiek het herkent of geraakt is, is mijn opzet geslaagd.”
Momenteel is hij samen met een medestudente bezig aan een eigen project. “We vertrekken vanuit Two Skin van Rob De Graaf. Two Skin gaat over twee mensen die op zoek zijn naar iemand, naar genegenheid. Ik voel dat ik er nu wel klaar voor ben om zelf iets in elkaar te steken.”