Theater met kinderen is niet altijd even gemakkelijk. Het is "helemaal anders en verschietelijk", aldus actrice Sien Eggers in een interview naar aanleiding van Aangesproken, de as en de boter, een stuk waarin één van haar collega-actrices – jawel – een jong meisje was. Kinderen zijn immers geen volwassen acteurs en kijken vaak helemaal anders tegen het fenomeen theater aan. Toch zijn er veel toneelgezelschappen voor kinderen en jongeren. Eén ervan is ‘Stromend Water’ uit Borgerhout.
‘Stromend Water’ richt zich op kinderen en jongeren tussen acht en zesentwintig uit alle lagen van de bevolking. Het gezelschap bestaat ondertussen negen jaar en in die tijd is het aantal spelers gestegen van zeven naar tachtig. Omdat ze met zovelen zijn, worden ze in drie groepen onderverdeeld. De jongste acteurs (van acht tot twaalf jaar) zijn ingedeeld in vier ‘WoelWaters’, toneelgroepen die best te vergelijken zijn met buurtgezelschappen. Kinderen uit Berchem, Borgerhout, Dam of Stuivenberg krijgen immers de mogelijkheid dicht bij huis, vaak in hun eigen wijk, toneel te spelen. De tieners (tot vijftien jaar) zijn verenigd in ‘VuurWaters’. Zij komen enkel samen in Stuivenberg en zijn minder wijkgebonden. De oudsten (van zestien tot zesentwintig) vormen ‘Ogazeuz’ en zijn als jeugdwerking aan het Toneelhuis verbonden.
‘Stromend Water’ is dus eigenlijk meer dan zomaar theater maken met kinderen en jongeren, zo licht Johan Buytaert, artistiek leider van dit gezelschap, toe: het is een zogenaamd socio-artistiek project. Zo’n project heeft niet alleen een afgewerkt product, maar ook een maatschappelijk doel voor ogen: de begeleiders proberen hun doelgroep tijdens het productieproces nog iets extra bij te brengen, vaak sociale vaardigheden, zoals op tijd komen, je volledig inzetten, durven, volhouden … ‘Stromend Water’ wil ‘hun’ kinderen stimuleren om niet alleen met mensen uit hun eigen buurt op te trekken, maar ook met anderen. Daarom komen de oudere groepen niet meer in hun eigen wijk samen, maar op een centraal gelegen plaats. Verder ligt bij die oudere groepen de klemtoon minder op het sociale en meer op de artistieke waarde van datgene wat ze brengen.
Buytaert probeert alle groepen van ‘Stromend Water’ sociaal evenwichtig samen te stellen om conflicten te vermijden. Hij zorgt voor een evenredig aantal allochtonen en autochtonen en kinderen uit alle lagen van de maatschappij. ‘Stromend Water’ werft zijn leden dan ook op een bewuste manier: ze beogen immers een evenwichtige en creatieve groep. Het werven van de jongste acteurs gebeurt meestal via scholen en sociale organisaties, bij de oudsten gaat dit meestal via mond-aanmond reclame. Buytaert benadrukt dat ‘Stromend Water’ geen kinderwerking is die toneel speelt. Niemand is verplicht om bij hen theater te spelen. Voorwaarde is dat jongeren geïnteresseerd zijn in het medium en er zich voor willen inzetten. Om dit alles in goede banen te leiden, beschikt ‘Stromend Water’ over een vast team van vier mensen. Ook zijn er nog een aantal freelancers in dienst als begeleider, grafisch vormgever, schrijver en scenograaf. Ze kiezen en bewerken vooral verhalen uit de wereldliteratuur. De voorbije jaren werden zo onder andere The Picure of Dorian Gray, de Trojaanse oorlog en De verhalen uit duizend en één nacht gebracht.
Nu is men echter van plan een andere weg in te slaan. De jongeren gaan zelf aan de slag met tekstmateriaal. Zo herwerken de acteurs van ‘Ogazeuz’ Oom Wanja, Peer Gynt en MacBeth, drie stukken die in april in Studio Tokio (het tweede plateau van het Toneelhuis op het Zuid) zullen opgevoerd worden. De eerstvolgende voorstellingen vinden plaats op 29 en 30 maart. De Vuurwaters spelen dan Guapo, een stuk over tango en de Grote Liefde. Een aanrader!
Voor meer informatie en tickets kan je terecht op het nummer (0486) 03 62 59 (ma-vr: van 10-17u). Je kan ook een e-mail sturen naar stromendwater@pi.be. Studio Tokio, Verlatstraat 20-22, 2000 Antwerpen, www.studiotokio.be