Al ijsberend loodst hij zijn studenten door de breinen van ’s werelds bekendste filosofen en in de pauze steekt hij samen met andere nicotineadepten een zelfgerold sigaretje op. Hij geeft les aan de studenten Wijsbegeerte maar is ook geducht omwille van het verplichte vak ‘Inleiding tot de Westerse Wijsbegeerte’ in de eerste Bachelor Taal- en Letterkunde en Geschiedenis. Dames en heren: professor Geert Van Eekert.
Weet u nog wat de eerste plaat was die u kocht?
Dat was er een van T.C. Matic: ‘Choco’.
U luisterde dus vooral naar rockmuziek?
Ik heb zelf heel lang muziek gespeeld en veel gedrumd in groepjes. Ik was een groot fan van Arno Hintjens; als die in de buurt optrad ging ik altijd kijken. Maar vandaag de dag ben ik meer met jazz en barokmuziek bezig.
Wat las u als student en wat leest u nu?
Vroeger las ik eigenlijk alleen maar klassiekers, maar nu durf ik me wel al eens laten verleiden door nieuwe boeken. Zo heb ik dit jaar ‘The Corrections’ van Jonathan Franzen gelezen en daar ben ik wild enthousiast over. ‘Extremely Loud and Incredibly Close’ van Jonathan Safran Foer vind ik ook geweldig en in eigen land vind ik Dimitri Verhulst zeer goed. Professor Joris Gerits zei me ook dat ik…
… zijn boek (‘365’, dagboeknotities, nvdr.) moet lezen?
Dat heb ik al gelezen. Neen, hij raadt me aan ‘Niemandsbruid’ van Louis Ferron te lezen omdat dat over Adèle Schopenhauer gaat. Literatuurtips van Jo Gerits sla ik nooit in de wind.
Welk boek zouden al uw studenten gelezen moeten hebben?
Ik denk dat dat ‘De Toverberg’ van Thomas Mann zal zijn. Dat boek heeft me echt ontroerd en het is ook grote literatuur. Natuurlijk is zo’n leestip wel erg subjectief, maar Mann zegt iets over wat belangrijk is in de werkelijkheid.
Als laatste vraag: bekijkt u veel films?
Niet echt, ik lees veel meer. Onlangs zag ik wel ‘Das Leben der Anderen’ en afgezien van de laatste vijf minuten – dat heb ik bij bijna alle films – vond ik het goed. Mijn lievelingsfilms gaan vaak over een oorlogs- of postoorlogssituatie: ‘Soleil Trompeur’ over de Russische Revolutie en ‘Underground’ over het conflict in de Balkan. Ik kan heel erg ontroerd worden door films die laten zien hoe de geschiedenis zonder mededogen mensen kan vermalen: dat grote perspectief van de geschiedenis die voortrolt en de onschuld daartegenover van burgers die er om de meest uiteenlopende redenen bij betrokken raken. Dat is eigenlijk een van de belangrijkste aspecten van de tragiek van het bestaan.