The Weinstein Company
dwars slijpt het virtuele fileermes en gaat langs de graat van boeken, films, series, games, muziek, theater, haarproducten en rubberen eendjes. Deze keer drie voor de prijs van een of een voor de prijs van drie in de cinema; het is maar hoe je het bekijkt.
Eleanor Rigby (gespeeld door Jessica Chastain) is een jonge vrouw wiens leven in duigen is gevallen nadat ze haar kind verloren heeft en ze haar relatie niet meer kon redden. We zien haar in de eerste scène over een brug fietsen en voor je het goed en wel beseft, heeft ze haar fiets aan de kant gezet en is ze gesprongen.
Deze poging tot zelfmoord loopt gelukkig alleen met een gebroken arm af, maar emotioneel is het vat gevuld en merk je de voorzichtigheid van haar familie en vrienden. Wat mag je wel zeggen, wat niet? Hoe zal ze reageren en zal ze het opnieuw proberen? Dat zijn de vragen die iedereen zich stelt.
Uit het ziekenhuis ontslagen, wordt ze door haar zus naar het huis van haar ouders gebracht om op krachten te komen. Hier merk je al snel dat het leven niet voor iedereen rozengeur en maneschijn is. Eleanors zus woont immers op volwassen leeftijd nog steeds thuis met haar jonge zoontje nadat haar toenmalig vriendje uit het middelbaar haar verlaten heeft: het Amerikaanse cliché.
Na een tijdje zo thuis te zitten, besluit Eleanor haar leven terug in eigen handen te nemen en gaat ze opnieuw studeren. Ze bevriendt haar professor en krijgt van haar ook een niet al te rooskleurig levensverhaal te horen. Stilaan beseft ze dat ze niet de enige is die iets heeft meegemaakt en dat er voor haar misschien ook hoop is op een beter leven. Juist dan botst ze op haar ex, Connor (vertolkt door James McAvoy). Als je wilt weten hoe dit verder afloopt, moet je misschien de andere films ook gaan kijken.
Want jawel, nadat The Lord of the Rings een trilogie was, ze ook The Hobbit tot heilige Drievuldigheid hebben verfilmd en zowat alles tegenwoordig minimum twee sequels krijgt, mocht ook deze er niet aan ontbreken. Hoewel duidelijk van twee verschillende regisseurs, heeft deze qua originaliteit zeker niet ondergedaan.
Het idee is dat een film gesplitst wordt in twee perspectieven: hem en haar, maar ook volledig te bekijken valt. Je kan dus kiezen of je het verhaal vanuit Connors perspectief, of dat van Eleanor bekijkt. Of je bekijkt de twee samengevoegd. Dit laatste is echter (momenteel nog) geen optie in de Belgische zalen en je bent dus genoodzaakt om te kiezen tussen hem of haar.
Aangezien het over Eleanors verdwijning gaat, leek het de logische keuze en dat hebben we ons zeker niet beklaagd. Je krijgt alle essentiële informatie in dit toch wel eenzijdig perspectief, maar er zijn voldoende andere personages en secundaire verhalen om het geheel niet monotoon te laten overkomen. Als experiment is de film zeker intrigerend, alhoewel ik persoonlijk liever een wat veelzijdiger hoofdverhaal had uitgewerkt gezien. Het volstaat dus om alleen al Her te gaan zien om een volledig beeld te krijgen. De regisseur is dus niet in zijn opzet geslaagd om ook in drievoud het geld binnen te halen.