Recent vierde de Nationalistische Studentenvereniging (NSV) haar dertigste verjaardag. De extreemrechtse studentenclub zette binnen haar rangen een heus beschavingsoffensief in: commando’s moesten plaatsmaken voor vreedzame protesten, fascistoïde gedachtegoed voor Vlaams-nationalisme, nazi-herdenkingen voor cantussen. Le nouveau NSV est arrivé. Althans, dat probeert het NSV ons diets te maken.
De studentenvereniging – die ook aan onze universiteit actief is – blijkt echter geen club als een andere. Haar verleden wordt getekend door extreme ideeën en daden. De scherpste hoekjes mogen dan inmiddels wel bijgevijld lijken, maar verschilt de huidige organisatie daadwerkelijk van het vroegere NSV? Niet iedereen is die mening toegedaan:
“Sommigen verslijten ons voor mietjes en watjes, fasco’s en nazi’s, professionele amokmakers, straatvechters, beroepsbetogers… Ze hebben gelijk.”
– Jeroen De Gussem, NSV-voorzitter Gent, 2002.
Slagen en verwondingen
Vlaams Belanger Rob "Klop" Verreycken heeft zijn klinkende bijnaam niet te danken aan die keer dat hij zijn ex-vrouw in elkaar sloeg: het is een koosnaampje uit zijn studententijd. Zijn palmares liegt er dan ook niet om: gedurende zijn carrière bij het NSV gaf hij een vuistslag in het gezicht van een ACOD-voorman en sloeg hij Kris Merckx van de PVDA een gekloven lip. Hij leidde eveneens een grootscheepse charge van NSV’ers op Gentse studenten waarbij drie gewonden vielen en hij stond meermaals terecht voor het toebrengen van slagen en verwondingen.
In 1984 werd de jonge Marokkaan Ben Ayssa Ouslame zonder aanleiding in een café vastgegrepen en neergestoken. Als bij wonder overleefde Ouslame drie messteken in de keel. De dader, NSV’er Luc Onbekent – die zich al eerder schuldig gemaakt had aan slagen en verwondingen – werd snel gevat en bekende de feiten. Op het proces verdedigde hij zich met de woorden “Een Marokkaan hoort hier niet thuis. Ieder volk hoort in zijn eigen land.” Eind 1984 werd Onbekent veroordeeld tot vier jaar effectieve gevangenisstraf. Enkele maanden later, in juli 1985, werd hij reeds vrijgelaten wegens goed gedrag. In september 1985 was hij alweer op oorlogspad: ditmaal medeplichtig aan de brandstichting op een PVDA-boekhandel. Prompt richtte Philip Dewinter een steunfonds op voor “politiek gevangene” Luc Onbekent.
Dat het geweld niet enkel tot het verleden van de club behoort, bewees het NSV dit academiejaar: tijdens Studay 2006 belaagden enkele NSV-studenten de Antwerpse LSP-lijsttrekker Nikei De Pooter. Bruno Valkeniers, mede-oprichter van het NSV, ziet echter geen graten in dit geweld. Enkele weken geleden zei hij in een interview in De Standaard openlijk: “Ach, je bent jong en je wilt wat. Dan zoek je de weg van de radicaliteit. Ik schaam me niet voor dat occasionele straatgeweld.” Bruno Valkeniers is tegenwoordig een vooraanstaand figuur binnen het Vlaams Belang.
NSV en het Vlaams Belang
Officieel zijn er geen banden tussen NSV en Vlaams Belang. Dat de twee organisaties nauw verweven zijn, blijkt in de praktijk echter overduidelijk. Het NSV was een belangrijke leerschool voor heel wat VB-politici: Frank Vanhecke, Philip Dewinter, Bruno Valkeniers, Edwin Truyens, Bart Laeremans, Rob Verreycken, Marijke en Koen Dillen… De lijst met VB’ers die stage liepen bij de Nationalistische Studentenvereniging is eindeloos. Dat er geen officiële banden zijn komt echter goed van pas: het VB kan zich zo naar de buitenwereld toe distantiëren van het radicalere NSV.
Edwin Truyens was mede-oprichter van zowel NSV (1976) als Vlaams Blok (1978). Als eerste praeses van de Antwerpse NSV-afdeling en jarenlang voorzitter van de VB-studiedienst kent hij de interne keuken maar al te goed. In een interview zegt hij onomwonden “Het NSV vormde de eerste Vlaams Blok-studiedienst.”
Een heel aantal huidige VB’ers speelt een belangrijke rol binnen het NSV. Philip Dewinter en Bart Laeremans zijn de voorzitters van het NSV-steun-en-beschermcomité en ook Vlaams Belang-leden Wim Van Dijck, Wim Wienen en Hans Verreyt helpen actief in de organisatie van het NSV. Anke Vandermeersch, Francis Van Den Eynde en Johan Demol prijken prominent op de lijst met ereleden. Verder mag de studentenvereniging steevast gebruik maken van VB-lokalen voor haar activiteiten.
"Vlaams-nationalistisch"
Het NSV doet de laatste jaren zijn best om een reputatie als studentikoze en louter Vlaams-nationalistische beweging op te bouwen. Op hun site hebben ze het over dopen, cantussen en vormingsavonden over de Vlaamse beweging. Maar welke ideologische achtergrond gaat er eigenlijk schuil achter het Vlaams-nationalisme van het NSV?
In 1989 vierde het NSV het honderdste geboortejaar van Adolf Hitler. Volgend citaat uit De Morgen spreekt boekdelen: “Een dertigtal studenten bracht op donderdagavond de Hitlergroet in het NSV-stamcafé Het Kroegske. In het café, waar zich een dertigtal studenten van de Nationalistische Studentenvereniging verzameld hadden, was men even in paniek toen één van de aanwezigen een in perfecte staat verkerend SS-hemd vanonder zijn trui haalde om aan zijn medestaanders te tonen. De eigenaar van Het Kroegske, ex-praeses van de NSV, had zich voor de gelegenheid gehuld in een T-shirt van de Ku-Klux-Klan.”
Op 10 november 2003 organiseerde de Gentse afdeling van NSV een optreden in café De Roeland. Zelf koppelden ze dit uitdrukkelijk aan de herdenking van Kristallnacht. Kristallnacht, op 9 november 1938, was een georganiseerde aanval van nazi’s tegen de joodse gemeenschap in Duitsland. Het optreden in De Roeland werd verzorgd door de rockband Standrecht. De teksten van hun nummers spreken voor zich:
“Bloedige orgie voor t’Arisch ras / Heil, heil / Krieg, total Krieg! / Gij Jodenhonden, hierbij verklaar ik u der Totale Krieg!” Nu we het dan toch over liedjesteksten hebben: een kort citaat uit het officieuze NSV-lied, zoals ze het zelf publiceerden in hun tijdschrift: "Ne amadees, ne marokkaan, ne raller en ne nikkeriaan / ne kommunist, ne vreemde tist, die zwieren we allemaal in hun kist / ne vuile jood, ne maoïst, ne franskiljon en socialist / den BRT en 't syndikaat, die benen we uit tot op de graat!"
Het blijft echter niet beperkt tot dubieuze studentenliederen die laat op de nacht tijdens een uit de hand gelopen cantus gezongen worden. In hun bladen Signaal en Verbondsberichten is de toon bloedserieus. “De essentie van het volk ligt in het ras, in ons geval het noordras. Het karakter van een ras bepaalt de kultuur en de ontwikkeling van een volk. [...] Om het voortbestaan van onze kultuur en ons volk als organische eenheid te verzekeren, komt het erop aan het ras zuiver te houden. De geschiedenis leert ons dat kultuurscheppende, heersende volkeren niet aan de omstandigheden ten onder gaan, maar wel aan het opgeven van hun raszuiverheid,” dixit Bart Stevens in 1981 in Signaal, de vroegere titel van het NSV-tijdschrift (nu Branding). Signaal was tevens de titel van het nazipropagandablad tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Nog explicieter en hallucinanter zijn volgende fragmenten uit het artikel “Gelijkheid: een mythe” in de Verbondsberichten van 1996. “Een n. met een kapsel van koeiedrek en afgevijlde tanden geeft een beter beeld weer van de echte natuur van een n. dan een n. die als blanke is opgevoed en met een auto heeft leren rijden en vloeiend een blanke taal spreekt. […] De n.cultuur is niet alleen verschillend van de blanke cultuur, het is ook een minder geavanceerde cultuur, en ten opzichte van de blanke cultuur INFERIEUR. […] Deze inferioriteit is het gevolg van de fysieke inadequaatheid van het n.brein op het gebied van abstracte concepten. […] De integratie van n. in onze maatschappij, het vermengen van onze genen met de hunnen, zal leiden tot een verval van ons blanke ras. In plaats van een evolutie krijgen we een devolutie. Daarom is het van levensbelang voor iedereen van ons ras om te weten dat er niet zoiets bestaat als ‘gelijkheid tussen rassen’, ongeacht hoeveel n. er in onze maatschappij ronddwalen en zich voortplanten.” De toenmalige verantwoordelijke uitgever van het blad was de Gentse NSV-praeses Dieter Van Parijs. Inmiddels bekleedt Van Parijs een respectabele plaats op de VB-Senaatslijst en heeft de man het voorzitterschap van een lokale VB-afdeling gekregen.
Frappant is ook het verhaal rond Thierry Vanroy. Toen er in 2006 in Hasselt een NSV-afdeling opgericht werd, werd hij aangesteld als voorzitter. Vanroy kwam eveneens op voor het Vlaams Belang bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen: opmerkelijk, gezien zijn eerdere uitspraken. Deze NSV-voorzitter en VB-lid zegt anno 2006 “Eens de democratie in chaos ineenstuikt, hoop ik dat er een ijzeren fascistische hand is om over te nemen.” Op het internet noemt hij Franco, Mussolini, Hitler en Degrelle als zijn politieke voorbeelden.
Alle NSV-leden afschilderen als fascistische racisten met nazi-sympathieën zou uiteraard een karikatuur zijn. Zoals in elke organisatie zijn er ook in het NSV verschillende strekkingen, de ene minder radicaal dan de andere. Het NSV doet echter weinig moeite haar radicale kant te verhullen: nergens neemt de studentenclub afstand van figuren als Thierry Vanroy – integendeel, hij wordt tot afdelingsvoorzitter gepromoveerd – en de meest expliciete teksten over rassenvermenging en "n.cultuur" komen uit officiële NSV-publicaties.
Uit het verdomhoekje
Opmerkelijk is dat in academische en politieke kringen de houding tegenover het NSV veranderd is. Professor emeritus M. Debackere van de toenmalige Rijksuniversiteit Gent was jarenlang erelid van NSV. Ook professor Matthias Storme van de UA en de KUL gaf recent een aantal vormingsavonden voor de NSV-afdelingen van Brussel en Gent. In 2005 namen onder andere Erik Van Rompuy (CD&V), Ludo Dierickx (Groen!) en Mark Demesmaeker (N-VA) deel aan een NSV-verkiezingsdebat in Antwerpen. Het laatste debat, waarvoor Hugo Coveliers (VLOTT), Ludo Van Campenhout (VLD), Robert Voorhamme (sp.a) en Luk Lemmens (NV-A) toezegden, ging uiteindelijk niet door.
Ondanks het geweld en het extreemrechtse gedachtegoed dat integraal deel uitmaakt van het NSV en haar geschiedenis, schijnt de studentenvereniging de laatste jaren dus publiek acceptabel te zijn geworden. In het spoor van de demarginalisatie van het Vlaams Belang tracht het NSV zich te profileren als een volwaardige, respectable studentenbeweging. Dat ze dit doen zonder afstand nemen van hun radicale wortels, wordt blijkbaar gemakkelijk genegeerd.
Jonas Vincken
Met dank aan: Sim Dereymaeker, Mehdi Koocheki, Farid Rasoolzadeh en Nicolas Van Herck.