de burgervader en de student

editoriaal
27/10/2013

Studenten aller landen, verenigt u! Onze Antwerpse burgervader vreest voor onze studentikoze soevereiniteit. We moeten ons laten horen. We zijn mak, ongeëngageerd en besluiteloos. De vurige passie die mei ’68 behelsde, is doorheen de jaren verwaterd naar een lauwwarm waakvlammetje. Waar is het fout gelopen? Is het een eigenaardigheid van onze generatie? Een symptoom van deze tijdsgeest? Of heeft het doodgewoon te maken dat niemand de tijd neemt naar ons te luisteren?

Waar is de Berlijnse Muur als je hem nodig hebt? Misschien is het wel een vereiste dat België op federaal niveau gesplitst wordt. Vervolgens bouwen we een grote muur die Vlaanderen en Wallonië scheidt. Enkele wachttorens, wat dodelijk afweergeschut, de obligatoire dreigende spotlichten, et voilà. De ideale katalysator om de barricades te bestormen. Daarenboven klinkt mei ’14 behoorlijk catchy.

 

Nu doen we kennelijk niets. We zijn slaafse idioten geworden. Enfin, de meesten onder ons. Het Antwerps Studentenoverleg haalt uit naar De Wevers visie op de nieuwe student. Een echt antwoord hebben ze nog niet gekregen. De Leuvense journalisten zijn boos. Veto, het weekblad voor de Leuvense student, blijft ook niet bij de pakken zitten. Zij droppen honderd bladen in de brievenbus van het hoofdkwartier van N-VA. “Lees ons blad, separatistische zwijnen!” Veto’s campagne ruikt enigermate naar een sensatiestunt, maar ze zetten zo wel de student op de kaart.

 

Echter, worden we wel gehoord? Bij het organiseren van een manifestatie moet men vier maanden op voorhand een formulier invullen. Een document om te vragen of een demonstratie eventueel, als het de stadsvaders belieft, als het in de mate van het mogelijke alstublieft georganiseerd mag worden. Want de student zou maar eens moeten durven zijn eigen mening te vormen. Totale anarchie zou uitbreken. Het maatschappelijk debat zou in elkaar zakken.

 

Neen, de pijlen worden hier niet gericht op N-VA. Ook niet op de actie die Veto op poten gesteld heeft. Wat heeft de generatie van ’68 meer dan wij hebben? Seksuele vrijheid? The Beatles? Paul Vanden Boeynants? Misschien heeft het te maken met een gebrek aan duidelijke communicatie tussen alle partijen. Van burgemeester naar student; van studentenblad naar student; van Sinterklaas naar Zwarte Piet die in een zware identiteitscrisis zit. Over maatschappijkritiek gesproken.