Studentenraad, Onderwijsraad, Raad van Bestuur, Dagelijks Bestuur, de raderen van de universiteit draaien door. Je zou er bijna radeloos van worden. Nochtans beraadslagen studentenvertegenwoordigers van elke faculteit in deze raadselachtige raden over thema’s die de studenten van de Universiteit Antwerpen erg aanbelangen. Raad jij ook soms naar de betekenis van wat er beraad wordt? Dan brengt dwars.
Deze maand doet dwars een boekje open over de curriculumhervorming in de Bachelor Taal- en Letterkunde voor het academiejaar 2016-2017. Eind februari werd bekendgemaakt dat volgend jaar het hele bachelorcurriculum zou worden omgegooid. “Een normale reactie met de besparingen!”, riep de één. “Onacceptabel tegenover de studenten!”, riep de ander. “Dit zou in Gent en Brussel niet door de beugel kunnen, hoor!”, riep iemand uit de coulissen.
verandering van spijs doet zweten
Het grootste probleem bleek te liggen in het feit dat de hervormingen niet gradueel – jaar per jaar – doorgevoerd worden, maar in één keer in alle drie de bachelorjaren. Dit betekende volgens vrijgegeven schema’s dat veel studenten vakken helemaal of deels opnieuw zouden moeten doen omdat deze verplaatst worden naar het volgende jaar.
Volgens stuver Jenne Van daele was dit echter de enige haalbare oplossing door het grote aanbod aan richtingen en keuzevakken in Taal- en Letterkunde. "Mocht er geopteerd zijn voor graduele verandering, zouden er over twee jaar aula's met 250 tweede- en derdejaars zijn die allemaal hetzelfde vak moeten volgen."
Dit neemt uiteraard niet weg dat de plotse verandering een bron van frustratie was voor vele studenten. De frustratie werd er niet minder op wanneer de facultaire studentenadministratie de studenten antwoorden schuldig bleef. Doordat er nog niet genoeg overleg was geweest met de professoren over de hervormingen was er te weinig informatie beschikbaar om de studenten gerust te stellen. Deze informatie resulteerde in nog meer chaos, boze mails naar de Studentenraad, de facultaire studentenadministratie, en zelfs naar professoren die er voor niks tussenzaten.
Daarenboven schreven veel studenten zich in paniek uit voor de vakken die ze volgend jaar 'toch opnieuw zouden moeten doen'. Lessen waarbij voordien de aula vol zat, kregen plots de bevolkingsgraad van Noord-Siberië.
eind goed, al beter
Het uiteindelijke antwoord van de facultaire studentenadministratie kwam na een week. Dit antwoord – “We moeten elk geval individueel bekijken. Deze individuele informatie zal beschikbaar zijn na de eerste zittijd.” – was niet genoeg om de uitschrijfgolf te breken.
Integendeel, veel studenten zagen dit als een gemakkelijke uitweg voor de administratie en waren, onder het motto 'uitstel is geen afstel', nog meer verontwaardigd. De administratie zei dan ook niet veel later dat studenten die het wachten écht niet meer aankonden, een afspraak met een studietrajectbegeleider konden maken om hun eigen dossier in te zien. Prompt stuurde zowat de hele bachelorpopulatie hun zorgen en klachten door.
Met een waardigheid die de koningin van Engeland niet zou misstaan, ontvingen de studietrajectbegeleiders student na student om samen hun persoonlijke dossier te overlopen en eventuele vragen te beantwoorden. Er werd overlegd met professoren van de overlappende vakken en in de meeste gevallen werd de oplossing in de loop van de volgende weken bekendgemaakt. Eind goed, al goed?
goede bedoelingen
Wat de uiteindelijke bedoeling van de hervormingen is, is voor de meeste studenten nog steeds niet helemaal duidelijk, buiten het vage "besparingen, zeker" gevolgd door schouderophalen. De gevolgen krijgen echter langzaam maar zeker vorm.
Verschillende vakken worden samengevoegd en in studiepunten opgewaardeerd om te besparen op uren en personeel. Er zijn dus minder vakken, maar de vakken die er zijn, wegen zwaarder door. Dit resulteert bijvoorbeeld in het eerste bachelorjaar in een vak van maar liefst negen studiepunten. Voor studenten die net van de middelbare school komen, is dit even slikken.
Doorheen de hele Bachelor worden de meeste vakken vanaf volgend jaar gegeven in blokken van drie in plaats van twee uur, waardoor lesdagen zwaarder worden voor zowel student als professor. Bovendien is er danig gesnoeid in het aantal keuzevakken met het oog op een meer algemeen curriculum. Dat communicatie tussen de universiteiten gemakkelijker moeten maken. Het gevolg voor de studenten van UAntwerpen is echter dat de mogelijkheden die ze hadden om hun studietraject af te stemmen op hun eigen belangstellingen en talenten toe, in rook opgaan.
paniek zaaien, paniek oogsten
Maar hoe komt het dan dat er zoveel heisa rond de curriculumhervorming was? Het lijkt dat de grootste problemen lagen bij de timing. Doordat de hervormingen zo vroeg bekendgemaakt werden was er nog maar weinig zekerheid over, wel, wat dan ook eigenlijk. Een iets langere communicatiestilte had de administratie tijd kunnen geven om alle gevolgen grondig en duidelijk uit te werken en te bespreken met de betrokken leden van het academisch kader.
Wat waarschijnlijk de grootste impact heeft gehad op de paniek rond de curriculumhervormingen, is de hive mind van de student op sociale media. Extravagante claims vlogen in het rond en studenten zaten elkaar op te jutten en aan te moedigen op basis van informatie die nog vol lacunes zat. De gemoederen zijn nu tot bedaren gekomen, of zo lijkt het toch, en de student heeft op dit moment weinig visie op de toekomst na juni. Verandering? We zullen wel zien.