Een goeie week na mijn laatste examen van vorig jaar was het zover. Recht het avontuur tegemoet want ik zou een semester gaan studeren in Australië. Na een 23 uur durende heenreis via Wenen, Kuala Lumpur en Sydney kwam ik eindelijk op mijn bestemming aan: Wollongong. Een stad van 300.000 inwoners op een uurtje ten zuiden van Sydney gelegen aan de stille oceaan.
Ik verblijf hier in het International House, een soort complex van de universiteit waar 300 studenten samenwonen uit 21 verschillende landen. Vooral Australiërs, Amerikanen, Aziaten (de universiteit heeft ook een campus in Dubai) en een paar Europeanen. Eén gezellige boel dus, alhoewel niemand ook maar iets over België blijkt te weten. Een Amerikaanse vertelde me dat ze samen met nog wat vriendinnen op een wereldkaart tevergeefs België heeft proberen op te zoeken. Een mens wordt dat op den duur wel gewoon...
Samen met 16 000 andere studenten studeer ik aan de University of Wollongong tijdens de ‘spring semester’. Inderdaad, hier in Australië is de winter achter de rug en momenteel is het volop lente. Maar dat is niet het enige verschil met het leven in Antwerpen: auto’s rijden links, de zon staat ’s middags in het Noorden, tijdens de middagpauze een broodje kangoeroe eten in de schaduw van een ecalyptusboom met krijsende papegaaien om je heen, voor de les begint nog snel even wat gaan surfen,... Ja, het studentenleven is op zijn zachtst gezegd wat anders.
Vriendelijke en erg behulpzame mensen, die Australiërs. Ze maken zich ook nooit en over niks zorgen, de clichématige ‘no worries!’ en ‘Take it easy, mate!’-mentaliteit heerst hier volop.
Voor de rest ben ik Nicole Kidman, Natalie Imbruglia, Kylie Minogue of Kim Clijsters haar wederhelft nog niet tegengekomen, maar hoop doet leven.
Cheers!
Tim Hanegreefs