Een film schrijven, opnemen en monteren op 48 uur tijd, voor de meesten onder ons klinkt het onmogelijk. Toch is dit het concept van The 48 Hour Film Project (48HFP) dat vorige vrijdag plaatsvond in hartje Antwerpen. Uiteraard was ook dwars van de partij.
Vrijdag 14 november. Om 18.00u verzamelen de zestien deelnemende filmcrews in de filmschool van Antwerpen. Hier krijgen ze het genre te horen waarmee ze aan de slag zullen gaan. Ik kom een halfuurtje vroeger voor een kort gesprek met de Belgische producer van het 48HFP, Erik Van Overloop. Hij studeerde film Film- en theaterwetenschap aan UAntwerpen en won in 2012 zelf drie prijzen met zijn deelname aan 48HFP. Ik vraag hem waarom het evenement in België nog niet zo bekend is. "Dit jaar is het de vierde keer dat het project doorgaat in ons land, de eerste keer was in 2007. Het is een universeel project waaraan maar liefst 130 landen uit alle hoeken van de wereld deelnemen: Amsterdam heeft al zeven 48HFP's achter de rug en New York 12. Omdat het in ons kleine landje nog maar enkele keren werd georganiseerd, was ik eigenlijk wel een beetje bang.
Wat zou ik moeten doen als er weinig of geen interesse is? Het hele gebeuren afblazen? Een tijdje na de aankondiging van de nieuwe editie zat ik nog steeds met maar één ingeschreven groep." Ik kijk even rond en merk de gezellige drukte van binnenstromend volk, vele onder hen alternatieve, jonge mensen. De angst van Erik is gelukkig geen werkelijkheid geworden, want uiteindelijk hebben zestien moedige teams zich ingeschreven. Zij zullen vandaag, met klapbord in de aanslag, de uitdaging aangaan.
Ondertussen is het ruim 18.00u en de teams verzamelen zich voor de laatste instructies van Erik. Er heerst een gezellige, toffe sfeer, maar toch is de spanning te snijden; de n deelnemers hebben geen idee wat hen te wachten staat. Ik sta naast een jongeman met een camera in de hand en vraag hem of hij ook deel uitmaakt van een filmgroep. "Ja, ik studeer film in Brussel en dit leek me een unieke kans om mijn kennis en kunde eens op de proef te stellen. Een film maken is één ding, maar een film maken op slechts 48 uur tijd leunt dicht aan tegen het onmogelijke. Dat maakt het project juist zo uitdagend en spannend. Zeker als je weet dat de tien winnende kortfilms getoond worden in Cannes." Bij het terugkeren naar zijn groepje wat verderop, draait de jongen zich om en zegt knipogend tegen mij: "Kan ik ineens testen of het mogelijk is om 48 uur wakker te blijven."
Het is bijna zover. Het moment waarop alle deelnemende teams ongeduldig gewacht hebben, is daar: de trekking van de genres. Iedere groep trekt om de beurt een kaartje dat hen het genre van hun film zal vertellen. Dat is wellicht de belangrijkste informatie bij het creëren en schrijven van een film. Eén voor één worden de genres getrokken, gevolgd door laaiend enthousiaste kreten of woordloze telleurstelling. Western, science fiction, horror, stille film, komedie... alle mogelijke stijlen passeren de revue. De teams moeten zich niet alleen aan het getrokken genre houden, hun films moeten ook aan drie bijkomende voorwaarden voldoen: een naam (Tom of Tan Van Wynsberghe, helderziende), een zin ("Ik stel voor dat ge ofwel uw bakkes houdt, ofwel het afbolt. Of allebei.") en een gebruiksvoorwerp (een halter). De objecten zijn gekozen door Erik en hij vertrouwde me al toe dat 'absurd' geen misplaatst woord is in het geval van de te gebruiken voorwerpen.
19.30u, de teams maken zich klaar om aan hun grote filmavontuur te beginnen. Het startsein is gegeven en ze hebben nu exact 48 uur de tijd voor het produceren van hun kortfilm. Vanaf nu tikt de klok genadeloos voort. Op zondag 16 november om 19.30 moeten ze de film inleveren. Films die één minuut te laat worden ingediend, worden nog wel bekeken maar doen niet meer mee met de wedstrijd. De serene, gezellige sfeer is op enkele minuten tijd omgeslagen in hectische chaos. The game is on! De strijdlust is duidelijk te voelen. Brainstormend over de verhaallijn, stormen de meeste teams de deur uit. Andere ploegen doen het iets rustiger aan en maken nog een praatje met Erik. Ik probeer hier en daar nog wat los te krijgen over de ultrageheime scenario's of de filmlocaties, maar de meesten hebben geen tijd meer om me te woord te staan. Ik zal mijn nieuwsgierigheid moeten bewaren tot volgende zondag, wanneer de première van de films doorgaat in bioscoop Cartoons. Tegen 20.00u zijn alle groepen verdwenen, het duistere Antwerpen in, op zoek naar een verhaal. Ik wens ze alvast veel succes! They'll need it...
Weetje 48HFP: het kleinste team dat ooit meedeed aan het filmproject telde één persoon die alles zelf deed. Hij schreef de film, nam de rol van regisseur, cameraman én acteur op zich en slaagde erin het hele gedoe op tijd te monteren. Het Mexicaanse 48HFP telde het grootste team ooit. De crew van het grootst deelnemende team telde maar liefst 116 leden en 30 paarden!