Aangezien ik ongeveer even vertrouwd ben met het concept life-style als met het voortplantingsgedrag van de Oostzee-mossel (voor de geïnteresseerden: grootste geslachtsdeel tot lichaamratio op aarde) en een zichzelf respecterende student toch van alle markten een beetje thuis hoort te zijn wil hij de interessante blijven uithangen op menig feestje, had ik geen andere keuze dan het bij de horens vatten van de spreekwoordelijke koe. Gelukkig was de ‘koe’ in kwestie de jonge Jana Tricot, die elke dinsdag en donderdag op één terug te vinden is als Jana in het programma 16+.
16+ tracht een beeld te scheppen van het dagelijkse leven op en rond een middelbare school. Een dagelijks leven waar mij enkel een wazige roes van goedkope drugs, in brand vliegende chemieopstellingen en veel, veel klappen van geshockeerde tienermeisjes in mijn met acné behangen gezicht is bijgebleven. Het relatieve succes van de serie wijst er nochtans op dat er blijkbaar toch nog ergens mensen rondlopen die vervuld van nostalgie naar hun jaren op de schoolbanken terugkijken. Jana geeft verdere tekst en uitleg:
Wat is 16+ eigenlijk?
Jana Tricot Je kunt het min of meer vergelijken met Kaat en Co. Het is een docufictiereeks. Het grote verschil met Kaat en Co is dat deze serie niet rond een bepaalde persoon draait, maar eerder rond een school en heel het leven errond, dus zowel over de leerlingen, de leerkrachten als over de ouders.
Docufictie is een relatief nieuw genre voor Vlaanderen. De laatste jaren hebben we in het televisieaanbod een verschuiving gezien van fictie naar docusoaps, biedt docufictie eigenlijk een meerwaarde naast deze twee?
Tricot Je kunt je natuurlijk afvragen of amusementsprogramma een meerwaarde bieden tout-court. Toch denk ik dat het genre zijn plaats heeft. In fictieseries zoals thuis of flikken kunnen de scenaristen veel verder gaan en maken de personages dingen mee die je normaal in 10 mensenlevens zelfs niet meemaakt. Docusoaps zoals ‘Het leven zoals het is' zijn dan weer veelal gebonden aan ruimte en tijd en hebben niet altijd de mogelijkheid om een bepaalde problematiek goed uit te werken. Ik denk dat docufictie als tussengenre de mogelijkheid biedt om een afgerond verhaal te vertellen binnen een setting die toch zeer herkenbaar is voor de meeste mensen. Vooral 16+ is zeer herkenbaar voor een grote groep, aangezien bijna iedereen kinderen of kleinkinderen heeft die nog op de schoolbanken zitten of er anders zelf nog op zit.
Petrol
De laatste jaren zijn de kijkers bedolven onder allerhande tienerfilms of -soaps. Hoe groot is het gevaar eigenlijk om te vervallen in de gebruikelijke clichés bij het draaien van een serie over schoolgaande jeugd?
Tricot Goh, ik denk dat je nu eenmaal niet om bepaalde clichés heen kunt. Op elke middelbare school in het land zul je wel iemand vinden die gepest wordt en het blijft ook de leeftijd van de eerste verliefdheden. Anderzijds hebben we bij het draaien zeer veel advies gekregen van het ministerie van onderwijs en van Klasse, het maandblad voor leerkrachten, ouders en leerlingen, zodat we toch een zo getrouw mogelijk beeld van de realiteit kunnen geven. De jongste acteurs in 16+ zitten trouwens zelf nog in het middelbaar onderwijs en de meeste andere zijn tussen de 21 en de 23, dus ook bij hen ligt de schooltijd nog vers in het geheugen.
Hoe sterk is de gelijkenis tussen de Jana uit de serie en de Jana die nu voor mij zit?
Tricot Volgens mijn vrienden zijn er zeer veel gelijkenissen. Mijn personage is net zoals ik heel extravert en uitbundig, toch denk ik dat ik net iets volwassener en minder oppervlakkig ben dan de Jana uit de serie, die redelijk egocentrisch is.
Je kunt je natuurlijk afvragen of amusementsprogramma een meerwaarde bieden tout-court.
Voor zover ik weet is dit je eerste televisie-ervaring, hoe zijn de programmamakers eigenlijk bij jou terecht gekomen?
Tricot Eerder toevallig eigenlijk, ik was juist werkzoekende toen ik op een feestje in de Petrol werd aangesproken door de vriendin van een vriend van mij, met de vraag of ik niet op tv wou komen. Mijn eerste reactie was eerder negatief, maar toen ze het concept uitlegde, leek het me wel interessant. Uiteindelijk werd ik dan gebeld voor een auditie en mocht ik ook na de 5e keer nog terugkomen, ondertussen had ik de ploeg ook een beetje leren kennen en toen ik gebeld werd met de mededeling dat ik bij de twaalf geselecteerden zat uit meer dan 300 kandidaten, heb ik dan maar toegezegd.
Mainstream
Wat is nu juist het verschil tussen acteren op de planken en acteren voor een camera?
Tricot Het blijft toch raar, zo voor de camera's staan, al je bewegingen moeten natuurlijk binnen het kadertje van het televisiescherm passen. Dat is ook het grote verschil met theater denk ik, op tv moet je je bewegingen erg klein maken, wat het acteren ook wel makkelijker maakt Je hoeft immers geen grootse gebaren te maken om je boodschap over te brengen. Reality werkt meestal met mastershots, die dan later worden aangevuld met bepaalde close-ups. Dat kan soms tot problemen leiden. Zo ben ik in de eerste aflevering met 4 verschillende kapsels te zien.
Ben je tevreden over de sfeer op de set?
Tricot Zeker, we zijn echt een hechte club geworden. We gaan nog geregeld samen iets drinken, niet alleen met de acteurs maar met de volledige crew. Ik heb ook zeer veel geleerd van iedereen.
Ik neem aan dat 16+, net zoals alle VRT-programma's, eerst door Censydiam getest is. Hebben zij nog dingen veranderd?
Tricot Ze hebben wel hun zeg gehad. In het originele concept zouden de personage's op tijd en stond tegen de camera praten, en dat hebben we op aanraden van Censydiam laten vallen. Het programma is ook meer mainstream en meer in de richting van een soap gegaan, de scherpe kantjes werden er een beetje afgevijld.
Ben je zelf tevreden met de kijkcijfers?
Tricot Ik denk wel dat die naar verwachting zijn. We zitten hoger dan Kaat en Co in het begin, nu maar hopen dat ze niet gaan dalen. Als je wil mag je ook wel iets persoonlijkere vragen stellen hoor.
(wordt rood, begint te stotteren en gooit lijstje met vragen over de dikte van de lens dan maar weg) Ah, euhm, heh, even zien. Hoe is het in de liefde?? (lacht)
Tricot Tot hiertoe heb ik daar nog niet veel geluk in gehad, maar ik geef de moed nog niet op.
Zou de Antwerpse student ook mogen weten in welke cafés je de moed niet opgeeft?
Tricot Tegenwoordig kan je me zowat overal tegenkomen denk ik, meestal zit ik in Café au lait, maar je kunt me even goed terugvinden in de Kassa 4, de Muze of de ViaVia. Een echt stamcafé heb ik niet.
Weet je al wat je gaat doen nu de opnames voorbij zijn?
Tricot Niet echt eigenlijk. Als de resultaten van deze reeks goed zijn, komt er waarschijnlijk een tweede serie. Het was alleszins ontzettend leuk en mochten er nog leuke projecten mijn richting uitkomen dan zou ik zeker geen nee zeggen, maar het kan even goed zijn dat dit meteen mijn laatste werk voor televisie was. Ach, we zullen wel zien zeker.